Boştur Boş…

Bazen düşünürüm de bu dünyaya gelirken ne getirdik ki ne götürelim diye…

Boşuna dememişler dünya bir misafirhanedir…

Misafir dediğin umduğunu değil bulduğunu kabullenirmiş…

Bizlerde bu dünyaya misafir olarak geldi isek hayallerimizle, isteklerimizle değil nasibimizle hayatlarımızı idame ettireceğiz…

Zira bu âlemde her şey bizlerin istediği gibi olmayabilir…

Hal böyleyken nasibimiz için mücadele etmeli takdiri yüce Allahtan beklemeliyiz…

Kimse kimsenin nasibini alamaz…

Çünkü yüce Rabbimiz her kulunun nasibini ayrı ayrı taksim etmiş ve şüphesiz bunu garanti etmiştir…

Nasibi dışında hırsla nefsinin ve şeytanın telkinleriyle dünya için yapılan her mücadele insanı hüsrana götürür…

Bu hususta kendime ait naçizane bir sözüm var;

Mücadelesi dünya olanın ahireti berbat olur,
Mücadelesi ahiret olanın dünyası ihya olur…

Sohbet etmeyi çok sevdiğim için arada yaşanmış hikâyelerde duyuyorum ister istemez…

Adam yıllarca var gücüyle çalışmış didinmiş 30-40 yıl mal mülk neyse bir şeyler biriktirmiş…

Allah bir evlat vermiş evlatta zalim, hayırsız birde kötü ahlaklı çıkınca…

Çok kısa bir süre içinde adamın 30-40 yıl boyunca dişini tırnağına takıp biriktirdiği her şeyi bir çırpıda suya salmış…

Yemiş, içmiş, saçmış, savurmuş yaşlı adamın gözünün önünde hem de…

Evlada mal mülk yapmakta akıl karı değil bu devirde vallahi…

Evlat dedim de aklıma geldi…

Geçtiğimiz yıllarda huzur evinde bir programım olmuştu burada bir amcayla sohbet ettik…

Amca; üç kızının ısrarı üzerine yıllarca neler neler yaşayarak çalışıp didinip kazandığı üç katlı apartmanı kızlarına vermiş…

Bir müddet sonra adamcağızdan aciz olmaya başlamışlar amcayı da görseniz çok tatlı…

Böyle bir insandan ne zarar gelebilir ki insana öz kızları tarafından sokağa atılsın…

Allah ıslah etsin böyle evlatları ne diyeyim…

Demem o ki; şu dünyada her şey boş hani bir söz vardı "Mal yalan mülk yalan al birazda sen oyalan…” Diye…

Mal mülk her şey burada kalacak giderken hiçbir şeyi yanımızda götürmeyeceğiz…

Kanuni Sultan Süleyman'ın o vasiyeti her şeyi anlatıyor bence;

"Öldüğümde elimi tabuttan dışarı çıkarın..!” diye vasiyet etmiş…

İnsanlar bilsin ki koca kanuni bile eli boş gitti…

Niceleri geldi geçti şu iki kapılı handan kim ne götürebildi ki bizlerde götürelim…

Bu dünya çokta önemsenecek bir yer değil ki; bu dünya için hırsla mücadele edelim…

Geldik sardılar beyaz beze, gideceğiz saracaklar beyaz beze…

Hepsi b işte…

Allah'a Emanet Olun…

Hayırlı Cumalar…