Eskimiş ve Eskimeye başlamış meslekler

180. Esnaf-ı hamamcıyan: İstanbul'da 150 kadar hamam vardı.     181. Esnaf-ı cameşuyan: 300 dükkânda 500 kişi çamaşır yıkardı.     182. Esnaf-ı lekeciyan: 10 dükkân 20 kişi olup dükkânları Beyazıt'ta meydanda idi.     183. Esnaf-ı nakkaşan-ı cihan: Bunların kârhanesi Arslanhane'nin üst tarafında olup kat kat hücrelerde otururlardı. Başka semtlerde de 100 nakkaş dükkânı vardı. Kimileri de evlerinde otururlardı. Bütün nakkaşlar 1000 dolayında idi     184. Esnaf-ı zerklibyan: Altın döğücüler 77 kişi olup 55 dükkânları vardı. Bunlar, müzehhep kitaplar için altın varak döğerlerdi.     185. Esnaf-ı müzehheb-keşan: Yazma kitaplara altın varak ve boyalarla tezhip işlerlerdi.     186. Esnaf-ı mücellidan: 100 dükkân 300 mücellit idi.     187. Esnaf-ı sahhafan: 60 dükkân 200 sahhaftı. Bunların çoğu ayak sahhafı idi.     188. Esnaf-ı mukayva kubur divitçiyan: 55 dükkân 105 usta idi. Mukavva, kubur ve türlü çeşitli divitler yaparlardı.     189. Esnaf-ı mürekkepçiyan: 40 dükkân 65 kişi idi. Pirleri Zeyd bin Haris'ti. Sultan  Selim'de Yeniçeşme'de mürekkepçi kadının mürekkebi çok meşhurdu. Kızılmusluk'ta yapılan mürekkep de çok beğenildiğinden bir ozan "Mürekkebi çokdur İstanbul'da amma! Kızılmusluk'daki gayetle ala" diye övmüştü.