15 Temmuz- İhanet

Tarih kitaplarında okuyunca göğsümüzün kabardığı destanlarda onlar... Malazgirt, Dumlupınar, Çanakkale... ve niceleri... Hepimizin dilinden dökülen kelimelerdi! "Vatan, bayrak, namus, hürriyet kutsaldır... İnsan niçin yaşar ki... Vatanımıza birileri göz ucu ile baksın biz o destanları yine yazarız...

Yine yazdık... Bugün 15 Temmuz... Bir milletin; Türk'ü, Kürdü, lazı, çerkesi bu toprakları vatan bilen her yüreğin hadsizlere ders verdiği yaz gecesi...

Evinde tesbih çeken dedelerin bastonunu kapıp dışarı fırladığı, "Ben ne yapabilirim ki?” demeden mahallesi'nin tüm yiğitlerini kamyonla köprüye taşıyan teyzelerin destan yazdığı gece...

Kendi silahını, kendi parasıyla alınan tankları yine kendi beslediği askerin üzerine tankla, tüfekle geldiğini gören bu milletin "Söz konusu vatansa can nedir ki? Binler feda olsun” dediği gece...

Başkomutanın "Meydanları doldurun” emriyle değil meydanları semaları titrettikleri; kanlarına melekleri şahit tuttukları gece...

"Bu köprüden beni çiğnemeden geçemezsiniz” diyen bacımın kurşunlarla bile durdurulamadığı gece...

Tankların altına yatan, f-16'ların üstüne atlamaya çalışan; sapanla vurmaya çalışan bir milletin vatan aşktır dediği gece...

Dünyanın kirli ellerinin ve içimize çöreklenmiş maşalarının tüm hayallerinin toprağa düşen her canla ve her kanla yok olduğu gece...

Saat 3.00... Gecenin yarısı... Allah'ın kelamı Kur'an'da adı geçen teheccüd vakti... Gece buluşması... Aşıkla Maşukun vuslatı... 15 Temmuz... Binlerce hayali olan nice canların anadan yardan, evlattan kopup; vatan diye atan bir kalple en güzel Dost'a kavuştuğu gece...

"Yine Yazarız” diyen bir milletin tüm dünyaya "BİZDE DESTAN BİTMEZ" dediği gece... Tüm şehitlerimizin mekanı Firdevs Gazilerimizin dereceleri âli, tüm ailelerin sabırları yüksek ve BU MİLLETTİN YARDIMCISI ALLAH OLSUN...