Canım yanıyor... Ama bir yerinden değil... Yere düşünce kanayan dizin, yemek yaparken kesilen elin, iğne batınca sızlayan tenin acısı değil bu... Yüreğimi sol yanımdan çıkartan, yerini bomboş koyan; saç tellerimden ayak parmağıma kadar yayılan bir sızı... Ekranda belki yüzlerce kez dinlediğimiz bir haber:
"Vahşet! Kadın cinayeti”
Sonrası siliniyor... Kulaklarımda önceki haberlerin uğultusu...
Özge can; evine gitmek için bindiği dolmuşta...
Kendisi ile barışmak istemeyen karısını işyerinde...
Tartıştığı eski sevgilisini sokak ortasında vurdu...
Hatice, Hamiyet, Selva, Ayşe, Canan, Nisa, Emine ve daha niceleri...
Evladının solmuş bedenine sarılan anne-babaların feryadı bütün bulutların üstünde... Şairin sözleri geliyor aklıma;
"Bir kızın varsa eğer Bin umudun vardır Bin umudun yanında Bin korkun da vardır”
Ne hayallerle büyütürüz kızlarımızı; anneler çeyiz sandıklarına kızlarına ait hayalleri biriktirirler. Babalar; bakmaya doyamadıkları bir inci tanesi gibi her kötülükten korumak isterler.
Peki; kendini "Rab!” yerine koyan bu katilleri nasıl büyüttük aramızda... Hangimiz salladı beşiğini; sütünü kim verdi, kim aldı ayakkabısını, okuma-yazmayı kim öğretti, hangi bakkaldan aldı ekmeğini, hangi berberde kestirdi saçlarını... Biz ne zaman ona sinirlenince Allah'ın yarattığı bir başka kulun; hem de "emanetimdir, incitmeyin...” dediği kadının yaşam hakkını alma sefilliğini verdik...
Canı verme ve alma yetkisi Allah'a ait iken vermediği bir canı alacağını zanneden bunca akılsız nasıl çoğaldı aramızda?
"Sizin en hayırlınız kadınlara en hayırlı olanınızdır”
"Elinizde güzel bir şey olduğunda onu önce kız çocuğunuza verin”
"Kadınlardan gelen eziyetlere katlanın... onları kırıp, incitmeyin” diyen bir peygamberin ümmeti; nerede yetiştirdik bunca sefili..?
Artık bir nefes alalım, iliklerimize kadar işleyen bir nefes... Adı tevbe olsun... Akan yüzlerce masumun kanının tüm insanlığı temizlediği bir tevbe... Allah buyurdu ki;
"Kim bir insanın hayatına kastedip öldürürse, tüm insanları öldürmüş gibidir.” Cehennem onun için kaynar...
Bir tevbe yapalım. Bunca masumun kanı için akıttığımız gözyaşlarıyla yıkanmış bir tevbe... Bizi tekrar insan! Kılacak bir tevbe...
