Torku Konyaspor 2-1'lik Çaykur Rizespor maçının ardından ciddi anlamda bir düşüş içine girmişti.
Önce Manisa'da, Akhisar Belediye'ye öne geçtiği karşılaşmada 2-1 yenildi. Ardından "olur böyle şeyler" dedik, iç sahadaki DÇ Karabükspor maçına odaklandık.
Bu maçta da 3-2'lik bir yenildi alınca, haftalardır "gitti-gidecek, gönderildi-gönderilecek" diye beklene Uğur Tütüneker'le yollar ayrıldı.
Kurt Hoca Mesut Bakkal'la el sıkışıldı..
Bakkal'ın ilk maçı olan Kayseri deplasmanında, kötü oynadığımız karşılaşmada alınan 1 puana şapka çıkardık.
Gün geldi çattı, yeşil beyazlılar, ebedi ve ezeli dostu Eskişehir maçına çıktı.
Maçtan önce, beraberliğin bile Torku Konyaspor için iyi sonuç olacağı düşünülüyordu.
Tahminler bile her iki takımın 1'er puan alıp, dostluğa zarar gelmemesinden yanaydı.
Konyaspor maçına gelinceye kadar 16 maçta 11 gol yiyen Eskişehirspor'un bir maçta 4 gol yiyeceği kimselerin aklına bile gelmezdi. Ama "Misafir umduğunu değil, bulduğunu yer" hesabı, kalesinde 4 gol gördü.
Ayrıca yeşil beyazlı ekip, bu maçta attığından daha fazlasınıda kaçırdı.
Mesut Bakkal'la kendine gelen, güven veren ve mücadeleci bir takım görüntüsü çizen, Torku Konyaspor'dan ikinci yarıda daha çok iyi şeyler bekliyoruz.
Konyaspor'un, Eskişehirspor maçında ortaya koyduğu mücadeleci oyun ve aldığı farklı sonuç, herkese "İşte Konyaspor bu olmalı" dedirtti..
Evet.. Konyaspor gerçek anlamda bu olmalı.
Devre arasında aksayan yönlere yapılacak takviyeler ile bu takım kimsenin tutamayacağı bir takım olur ve olmalı da..
Yeter artık. Bizim de gerçek Konyaspor'u izlemek hakkımız olsa gerek..
