Çocuk Yetiştirmede 0-3 Yaş temel , 4-7 yaş su basmanı seviyesidir.

Çocuk yetiştirmede hayati iki dönem vardır.
0-3 ve 4-7 yaşlar ki bu dönemler insanı bir binaya benzetirsek temeli ve su basmanı seviyesini anlatır.
Anne ve babalar özellikle 0-3 de ve 4-7 de çocukları varsa bütün plan ve programlarını bu merkezde yapmalıdırlar.
Çocuğun oral dönem dediğimiz bu erken dönemde anne babaya ihtiyacı oksijene ihtiyacından daha gerekli daha önemli,daha yaşamsaldır:
Oral dönemde anne babaya doymamış,anne baba sevgi ve ilgisini almamış çocuk hastalıklara karşı daha zayıftır:
Oral dönemde anne babadan güven ve sahip olma ve sahiplenme duygusunu almamış çocuk madde bağımlılığı başta olmak üzere her tür kötü alışkanlığı ve sapkınlıklara daha yatkındır:
0-7 de yani oral dönemde anne babaların çocuk yetiştirmede yaptıkları hatalar, çocuklarda ‘’oral fiksasyon’’ dediğimiz etkisi bir ömür boyu devam eden telafisi imkansız kalıcı hasarlara neden oluyor:
İnsanın anavatanı çocukluğudur. (Epistetus) İleride yeşerecek olumlu ya da olumsuz tüm davranış tohumları çocuklukta atılır:
Kısaca çocukluk dönemi insanda olumlu/olumsuz kalıcı etkilerin bırakıldığı bir dönem olarak karşımıza çıkıyor:
Özellikle annenin çocuğunu en az 2 yıl emzirmesi, anne ve babanın uzun süre evladından ayrı kalmaması, ona sevgiyi, güveni, bağlanmayı, sahiplemeyi mutlaka 0-3 de vermesi gerekir.
Biliyorsunuz hayırlı evlat yetiştirmek sadaka-i cariyedir. Ve kıyamete kadar devam edecek hayırlı/hayırsız bir yol açarız evlat yetiştirirken.O yetiştirdiğimiz evlatlar bizim sevap/günah defterlerimizi sürekli aktif tutar.
O halde hayatımızın meyvesi ve temel gayesi olan çocuk yetiştirmede azami dikkat gösterelim.
Gösterilim ki baki kalan bu kubbede en kalıcı sadayı bırakabilelim.