Hatayspor ile sezonun sonu yaklaşırken düşme hattından uzaklaşma maçlarından biri olarak nitelendirielecek bir mücadele olacaktı.
Beklenti Konyaspor'un galibiyetiydi. Buna rağmen Konyaspor'un kazanma zorunluluğu ve Hatayspor'un beklentisinin kalmamasının getirdiği rahatlık oyuna tesir edecek etkenler olabilirdi.
Maça Konyaspor fazlasıyla etkisiz başladı. Topa ve oyuna hakimiyet konusunda etkisiz kalan Konyaspor'un kötü gidişatına duran toptan bulunan golle öne geçmek bile çare olamadı. İlk yarıyı oldukça kötü oyunla mağlup kapatan Konyaspor vardı.
Rakip sahaya geçemeyen, basit paslaşmaları yapamayan Konyaspor vardı. Sahadaki oyuncular iletişim ve oyun birliği oluşturarak birlikte hareket etme noktasında çok etkisizlerdi. Bu da Konyaspor'un pozisyona girme, gol atma dolayısıyla galip gelme umutlarını yok ediyordu.
Aslında ikinci yarı çok farklı başlamadı. Geride olmanın getirdiği toparlanma çabaları oluşuyor fakat çok da etkili olmuyordu. Hatayspor'dan Cengiz'in çıkması ile Kamil Ahmet'in sola geçmesinden sonra Konyaspor, Yusuf ile etkili kanat atakları geliştirmeye ve gol girişimlerinde bulunmaya başladı.
Konyaspor pızisyonlara girerken bir taraftan top direkten dönüyor bir taraftan fırsatlar basitçe harcanıyordu. Prim ve Oğulcan ile bulunan goller ile Konyaspor kötü oynadığı maçtan galibiyetle ayrıldı.
Nasıl olsa galip geliriz tarzı rakibi küçümsemenin sıkıntı yaşattığı zamanlar olmuştur. Bu en bilinen ve önlem alınmaya çakışılan husus olsa da önüne geçmek zor oluyor. Bir taraftan da akıllarda salı günü oynanacak Galatasaray maçının olmasının da kötü oyunda etkisi olmuştur.
Bazen beklentilerin çok altında oyunlar oynayarak galip gelinebilir. Hedefe en çok yaklaştıran da bu tür maçlar oluyor. Hatayspor galibiyeti böyle bir galibiyet oldu.
Konyaspor, salı günü alacağı galibiyetle bambaşka bir sezon sonu yaşamanın arafesindedir kim bilir?
