Hedeflerinden uzaklaşarak beklenmedik bir sezon yaşayan Konyaspor kazanmayı veya puan almayı hedeflediği maçlardan istemediği sonuçlarla ayrılmış, en son Gaziantep FK karşısında aldığı mağlubiyetle umutları iyice tüketmişti. Rakipler zorlu ve şampiyonluğa oynuyorlardı. Konyaspor'un bu maçlarda her şeyini ortaya koymaktan başka çaresi yoktu.
İstenileni elde etmek ne kadar büyük olursa olsun o zorluğun üstesinden gelmekle olur. İnanç ve arzu varsa her türlü zorluk aşılabilir. Bunu ispatladı bir yerde Konyaspor…
En zoru Başakşehir maçıydı ki oldukça güzel bir oyunla aşıldı. O maçta kazanılan güven ve inanç Trabzonspor maçı için oluşan bir anahtardı. Bu maçtaki galibiyetin temelleri Başakşehir maçında atılıyordu. Trabzonspor maçının kazanılacağına en azından beraberlik alınacağına dair güçlü düşünceler oluşmuştu.
Maçta rakip kalede atak yapılırken Amir'in kaptırdığı topla savruk yakalanan defans kurgusu ve kaleci golü önleyemeyerek geriye düşen bir Konyaspor oluşturdu.
Yenen gole rağmen Trabzonspor'un oyun kurgusu kalesinde kolay gol oluşumuna sebep olma olasılığının yüksekliği maça dair ümitleri canlı tutuyordu. Bajiç'in golü bu ümitleri iyice artırırken maçın ikinci yarısına dair ümitle iyice artırmıştı.
İlk yarıda Trabzonsporlu futbolcuların iki sarı kartını idare eden hakem için çok iyi maç yönettiğini, Konyaspor maçlarında gördüğüm en iyi hakem yönetimi olduğunu söyleyebilirim.
Hakeme ne oldu bilmem ikinci yarı ile birlikte Konyaspor aleyhine berbat ötesi bir yönetim göstermeye başladı. Aniçiç'in topa müdahalesini, rakip futbolcuya temas olmayan pozisyonu nasıl penaltı verdi anlamak çok güç.
Penaltı ile atılan gol arkasından gelen diğer gol ile iki farklı öne geçen Trabzonspor olurken hakemin olmayan faulleri Konyaspor aleyhine çalarak, Trabzonsporlu futbolcuların yaptığı faulleri çalmayarak Konyaspor'un oyun düzenini iyice olumsuz etkiliyordu. Gole ihtiyacı olan Konyaspor'un bu yönetim tarzı ile bırak golü bulmasını, rakip kaleye gitmesi dahi güç duruyordu.
Trabzonspor arkada boşluk bırakırken, her zaman hata yapmaya açık bir kurgu ile oynuyordu. Bu açıkları değerlendirmeye çalışan Konyaspor'da kazanılan faulü müthiş bir serbest atışla gole dönüştüren Shengelia galibiyetin fitilini ateşlerken, kazandırdığı penaltı ve Thuram'a yaptığı asistle maçın kazanılmasındaki en önemli etkinlikleri gerçekleştirerek maçın kazanılmasındaki en büyük katkı yaparak yıldızlaşıyordu.
Diğer takımların aldığı sonuçlarla birlikte maçı kazanan Konyaspor ligde kalmayı garantileyerek önemli bir amacı gerçekleştirirken bunda Konyaspor'un büyük değişim göstermesi etkiliydi. Ligin en az gol atan takımı iken süper ligde ilk kez arka arkaya iki maçta dört gol atmayı başarması bu büyük değişimin getirisiydi.
Duran topların önemini anlatmak için bu maç en etkili örnek teşkil edecektir. Duran top başarısı en kötü olan takımın duran topla kazandığı gol maça yeniden tutunmasına, inanmasına ve gerekli mücadelenin verilmesine neden olduğunu söylemek abartı olmaz.
Haftalardır Trabzonspor'a yapılan hakem hatalarını abarta abarta sıralamaya çalışan Trabzonspor yorumcularının Trabzospor'un bu maçta kazandığı penaltı kararı içlerine sinmiş midir bilemem. Amaçlarının Türk futbolunu geliştirmek olarak gören yorumcular "ışığı göze değil öne tuttukları” iddiasındalar… Olsa olsa Trabzonspor'un önünü aydınlatmaya çalışmaktır yaptıkları fakat o ışık da yetmedi. Adalet sadece hakemlerin değil yorumcularında giymesi gereken bir elbisedir.
Türlü türlü hakem hatalarına rağmen Konyaspor iki haftadır güçlü rakipleri karşısında hakemlerin olumsuz yönetimine rağmen aldığı net galibiyetlerle ligde kalabilmenin haklı sevinci bu haftanın payımıza düşen kısmıydı.
Selam ve dua ile…
