CHP: Olmadı, Olmuyor, Olmayacak

CHP…
Olmadı.
Olmuyor.
Bu zihniyetle giderse, olmayacak.

Adında "halk” olan bu parti, halkın gönlünden ilk kez ezanı Türkçe okutmaya başladığı gün silindi. O gün sadece bir uygulama yapılmadı; milletin inancıyla, değerleriyle açık bir hesaplaşma başlatıldı. Mesele bir dil meselesi değil, bir zihniyet meselesiydi.

Aradan on yıllar geçti. Peki CHP neyi değiştirdi?

Cevap basit: Hiçbir şeyi.

Şunu ayırmak gerekir: CHP'ye oy veren vatandaşlarla bir meselem yok. Oy verenlerin önemli bir kısmının, partinin kurumsal duruşuyla aynı yerde durmadığını da biliyorum. Ancak söz konusu kurumsal CHP olunca tablo değişmiyor. Niyetlerini de, zihniyetlerini de her fırsatta açık ediyorlar.

Son dönemde yaşananlar bunun en net göstergesi. Kamer Genç'in kabri başında çekilen ve kamuoyuna yansıyan görüntüler hâlâ hafızalarda. Mezar başında içki şişeleri, bardaklar… İnsan sormadan edemiyor: Neden? Niçin? Hangi akılla?

Diyelim ki vefat etmiş bir insana saygınız yok; bari ailesine saygınız olsun. Nitekim ailesi de bu görüntülerden duyduğu rahatsızlığı açıkça dile getirdi.

Toplum bu tabloyu hazmetmeye çalışırken, bu kez CHP Genel Başkanı çıktı ve milli piyango gibi dinimizce açıkça haram kabul edilen bir konuda "Bunun dini bir boyutu yok” dedi. Yetmedi, bir de "Anadolu irfanı”ndan söz etti.

Burada durmak ve sormak gerekiyor:

CHP'nin anladığı Anadolu irfanı hangisi?

Ezanla kavga eden irfan mı?

Yoksa bu milleti asırlardır ayakta tutan, değerleriyle yoğrulmuş irfan mı?

Milli piyangonun kumar olduğunu bu ülkede yedi yaşındaki bir çocuk bile bilir. Mesele bilmemek değil; mesele bilerek başka bir yerden konuşmaktır. İşte CHP'nin kronik sorunu tam da budur: Halktan kopukluk, değerlerden uzaklık, inatla aynı çizgide yürüme hali.

Özetle; CHP bugüne kadar olmadı.
Ne kadrolarıyla oldu, ne söylemiyle.
Bu anlayış değişmedikçe de olmayacak.