Geçtiğimiz pazar anneler günüydü, her sene olduğu gibi yine hayatta olan annelerin hediyeleri alınarak elleri öpüldü, tanıdık tanımadık hal ve hatırları soruldu, bütün basında da elleri öpülesi anneler, cennet annelerin ayakları altındadır gibi her zaman söylenilen beylik laflar edildi niçin beylik diyorum. Ağzımızdan çıkan sözlere önem vermiyoruz sözlerimiz başka, kadına annelere karşı davranışlarımız bir başka.
Otuz senedir teröre verdiğimiz kurban kadar anneleri veya anne adaylarını kurban verdik ve hiç acımadık, ne yazıktır ki boş yere, bir hiç uğruna, adeta kadın katliamı, anne veya anne adayını acımadan geride kalanları düşünmeden, koskoca ailelerin ocaklarını söndürdük, adeta katliam yaptık halada yapmaya devam ediyoruz.
Yapmaya devam ediyoruz diyorum çünkü anneler gününün arifesinde ülkemizin bir köşesinde sayısı bilinmeyen anneleri yine katlettiler, yetmedi yüzlerce tüten ocakları söndürdüler, sadece anneleri mi yakında günlerini kutlayacağımız babaları, çocukları da acımadan vicdansızca yok ettiler ondan sonrada süslü, püslü sözlerle anneler gününü kutladık.
Elbette anneler sadece anneler gününde değil bir yaşam boyunun her saatinde hatta her anında hatırlanacak, elleri öpülecek, cennetin ayaklarının altında olduğuna inanılacak. Çok önemli ve kutsal varlıklardır bunun aksini söylemek mümkün değildir ama nedir bu kadınlarımıza yapılan saldırılar, nedir bu önü alınamaz şiddet, nedir bu öfke ki bir veya birkaç yerinden değil de tam otuz yerinden bıçaklayarak hayatına son vermek.
Nedir bu olanlar, kadın katliamı dövmekle başlıyor ölümle sonuçlandırılıyor, kadına, annelere el kaldırmak, anneyi, anne adayını dövmek ne demek, Bütün bu olanlardan sonra kalkıyoruz anneler gününü kutluyoruz. Çok iyi biliniyor ki günümüzde aile içinde şiddet var, bu şiddetin büyük bir yüzdesi de kadına, anneye yöneliktir, kadına şiddet uygulayanların bilinçli, bilinçsizi eğitimlisi, eğitimsizi yok, kadına yani anne veya anne adayına herkes açıktan veya gizli şiddet uyguluyor.
Ondan sonrada al eline bir demet çiçek, neymiş anneler günüymüş, karıcığım, anneler günün kutlu olsun sana çiçek aldım, sonra yanağından bir öpücük, buraya kadar güzel ama ne yazık bu güzellik bu samimiyet devam etmiyor, yıllardır bu şiddet konuşuluyor ve çeşitli tedbirler alınıyor ancak şiddetten vazgeçilmiyor günümüzde yoğunlaşarak devam ediyor.
Bir taraftan kadın yani anne katliamı cahilce, insafsızca ve hayvanca bütün şiddetiyle devam ediyor diğer tarafta hangi yüzle bilmem anneler gününü kutluyoruz. Dileğimiz kadınlarımız dövülmesin, anneler öldürülmesin, Anneler senenin bir gününde değil, günün her saatinde hatırlansın, asla unutulmasın çünkü o annedir, çünkü o candır, çünkü o koruyucudur, çünkü o hayattır, onu kaybettikten sonra değil hayattayken hatırlayın koruyun kollayın.
CANIM ANNEM:
Anne bizi var edendir, koruyan kollayandır, besleyip büyütendir, bizim için gözyaşı döken tek varlıktır, bizi bekleyen, bizi merak edendir. Anne, sinesine yaslandığımız, derdimizi anlatarak rahatladığımız, huzur bulduğumuzdur, bizi en iyi anlayandır, anneyi anlatmaya kelimeler asla yetmez, hiçbir övgü ile anneyi anlatamazsın övgüler yetmez.
Annem, canım annem sağ olsaydı, bu yaşımda sinesine yaslanıp ona derdimi, sıkıntımı, hayatın zorluğunu anlatabilseydim, onun sinesinde gözyaşı dökerek rahatlasaydım, onunla eşimi, işimi çoluk çocuğumu, torunlarını ve torunlarımı konuşabilseydim, ona sarılarak annem, canım anam diyebilseydim, onun ta yüreğinin derinlerinden gelen yavrum, kuzum yılmazım sözlerini tekrar duyabilseydim. Anam, canım anam Allah'ım rahmetini esirgemesin, toprağın bol, mekânın cennet olsun SENİ ÇOK, ÇOK ÖZLEDİM, SANA İHTİYACIM VAR.
