O görüntüleri izleyebildiniz mi?
Ben tek seferde izleyemedim.
Dayanamadım...
Üvey anne dehşeti başlığıyla Türkiye'yi,
İçeriğiyle hepimizi sarsan haberden bahsediyorum.
eline sopa almış bir kadının karşısında,
Karşı koymayı bırakın kaçmaktan bile korkan
Bebek sayılacak yaştaki çocuktan bahsediyorum.
Bu çocuk için suç işlenir mi?
vallahi işlenir.
Ağır tahrik diye bir şey varmış;
ve kimse kendini sakin ya da sabırlı sanmamalıymış bir kez daha anladım.
Bu olay aslında hepimizin bugününü yarınını, insanlığını, karılığını kocalığını, anneliğini babalığını korkularla baş başa bıraktı.
Çünkü o evdeki dehşetin faili de mağduru da aslında hepimiziz.
Çocuk yetiştirmeye evliliğe edilen niyetle başlamalı diyen büyüklerin,
Büyük adamlar yetiştirme iddiasında olan, küçük ebeveynleriyiz biz...
Hayatını çocuklarına adamış fedakar annelerin, alın terinin her damlasından helal ekmek damlayan babaların,
hayat amacını kavrayamamış kızları, başkalarının hayatlarına küfrederek rızık devşireceğini sanan oğullarıyız biz...
kendi ağırlığınca altın emanet edilse dönüp bakmayacak büyüklerin,
önce kendi güvenilirliğini sorgulaması gerekirken kimseye güvenemeyen evlatlarıyız biz.
eşlerine duyduğu saygıdan isimleriyle bile hitap etmekte zorlanan büyüklerin
evliliği oyuncak etmiş evlatlarıyız biz...
İşte tam da bu noktada mademki bizler
Ne evlenmeyi ne boşanmayı ne de çocuklarımızı korumayı beceremiyoruz;
Artık devletin bu konuda müdahil olması gerekiyor.
Evlilikler de boşanmalar gibi zor olmalı mesela.
Kan uyuşmazlığı aramak yerine ruh uyuşmazlığı bulunanların
Evlendirilmesine zinhar müsade edilmemeli;
araba kullanmak için ya da tavuk kesmek için bile belge isteyen devlet,
kişilerin evlenebilmesi için de belli şartlar koymalı.
Boşanan çiftlerin çocukları var ise yeniden evlenmeleri belli kurallara bağlanmalı.
ve o evliliğin içinde bulunan çocuklar belli aralıklarla kontrol edilmeli.
Çünkü bir devletin sınırlarından ya da ekonomisinden önce çocuklarını koruması gerekir
çünkü geleceğimiz kimsenin merhametine emanet edilemeyecek kadar değerli...
