Nurs denince ilk akla gelen Bediüzzaman Said Nursi hazretleridir.Gözlerini burada 1876 tarihinde dünyaya açan bu aziz zat 7 kardeşler.Hepsinin hayatları birer kitaplık hazin ve çilelerle dolu.Fakat müthiş bir imanın gönüllerindeki neşv-ü nema bulmasından ,elemlere ıstıraplara dönüp bakmamışlar.Sülalelerin asr-ı saadete dayanması ve soy ağaçlarının Peygamber efendimize ulaşmaları ve hem Haseni ve hem de Hüseyni olmaları itibarıyla da dünyaya ve alem çarşısına bakmaları çok daha deruni ve değişikti.
7 kardeşten 4 ü erkek ,bu erkek kardeşlerden birisi Abdülmecid Nursi (Ünlükul) .Yukarıdaki paragrafın esrarını ve derununu 1956-1967 yılları arasındaki yakini münasebetimizle derk ettik.Evlad-ı Resul olanların kısm-ı azamı böyle istiğnanın ve iktisadın zirve-i balasındalar.Hep dışa kapalı ve daima sırlı aç açabilirsen.Tevazu mahfiyet en üst seviyede.Ahlakları Peygamberimizden “asm”gelen ahlak-ı Peygamberi..
1900 yıllarında başından Nurstan ayrılırlar bir kaç kere gelirler ,1916 Cihan harbinde Rus istilasında ve yiğenleri Ubeyd “ra.” şehit oluşlarından sonra 1955 te Nursa gelir,bu geliş son geliştir bir veda ve bir helalleşmektir.Zaten kendisine düşen bir tarlayı da köylüleri İhsan Özbeye satar ve bütün Nursluları meşhur “Sofi Mirzanın cevizi ” altına toplar ve tarihi bir konuşma yapar,birlik ve beraberlikten bahseder ve helallaşır,gidiş o gidiştir..
1884 de doğan Abdulmecid Nursi 1967 Haziran 11 inde de Mevlana şehri aziz Konya'mızda 83 yaşında hakka vuslat eder. Bu sene 46.sene-i devriyesi.Yaşasaydı bu yıl itibarıyla 129 yaşında olacaktı.Kendileri için bir vefa borcu manasında hayatını kısmen bir kitapçıkta topladım neşroldu.Bununla ilgili seminerler verdim.Fakat şimdi öyle bir tevafukla karşı karşıya kaldık ki ,istihdam-ı ilahiyi ve kast-ı tevafuku ben ve arkadaşlarım gördüler.
Buna vesile olan Denizli kahramanlarından Muhterem Ramazan Kılıçoglu ,15 tüccar arkadaşlarıyla Van -Bitlis ve Nurs a gidecekler. Benimde hem refakatçi ve hemde yörenin rehberi olarak götürdüler.Cumartesi Van mevlidi (ayrıca yazacam) ve akabindeki P.tesi günü yani “10 Haziran” gecesi Nursa vardık ve konferansımızı verdik.Sabahı Abdulmecid Nursi ağabeyimizin 46.sene-i devriyesi ,konferansta göz yaşları içinde çok yerlerle ve Nursla diyaloglar kurduk Nurs camisi külliyesinde .. Yani Nurslulara amcalarını dedelerini ağabeylerini anlattık,onlar duygulandılar bizde duygulandık ,yoğun ilgi vardı taa mezralardan gelenler vardı .Bambaşka bir muhabbet husule geldi..lillahilhamd..
Kısa zaman dilimine sığmayan bu zatı sığdırmaya çalıştık ,bir manada yazdığımız kitabı özetledik .İlk gelişim 1978 olan Nursta hasret giderdik. 4 erkek kardeşin imamlık rehberlik ve irşad ettiği bu köyde bu saray şehrinde bulunmak ne büyük bahtiyarlık. Gittiğim bütün illerde ve ülkelerde hep Nurs köyünü sorarlar , 60 lisana çevrilen Nur Külliyatında Nurs köyünün adı geçer.Bu hakikatı Hz.Bediüzzaman hayatta iken Tarihçesine kaydeder ve derki ;
..Bizim Nurs Köyümüz ise; hem eski talebelerim, hem hemşerilerim biliyorlar ki; bizim köyümüz, fevkalâde gösteriş ve cesarette ileri göstermek için, temeddühü çok severdiler. Güyâ büyük bir memleketi fetheder gibi kahramanâne bir tavır almak istiyordular. Ben, hem kendime, hem onlara çok hayret ederdim. Şimdi hakîki bir ihtar ile bildim ki, o mâsum Nurslu insanlar, Nurs karyesi, Risâle-i Nur'un nûruyla büyük bir iftihar kazanacak, o vilâyetin, nâhiyenin ismini işitmeyen, Nurs Köyünü ehemmiyetle tanıyacak diye, bir hiss-i kable'l-vukû ile o nîmet-i İlâhiyeye karşı teşekkürlerini temeddüh sûretinde göstermişler.”[1]
Evet sadakte Ya üstad.Bütün alemde Nurs var.Sen olmasaydın ve Nurlar olmasaydı kim bilirdi Nurs köyünü.?Şükürler olsun Rabbimize bu üç aylarda nasip etti.Başta Ramazan bey olmak üzre bütün beylere Nurslu bütün kardaşlara ,Hizanlı gençlere ,Vanlı ,Denizlili kahramanlara binler teşekkür ve tebrikler..
[1] Tarihçe-i Hayat, s. 418
