Cumartesi Şiirleri

Cumartesi günleri devreye giren; "KONYALI ŞAİRLER” çalışmamız devam ediyor. Daha önce belirttiğim gibi Konyalı şairlerimiz, bana ulaşarak; özgeçmişlerini ve en fazla iki şiirini gönderebilirler. Bugün kendi şiirlerimi gündeme aldım.

Darbeciler

Darbeciler, Hak yanında belasını bulacak

Bu millet, hainlerden hesabını soracak

Kadın, çocuk, yaşlı demedi öldürdüler hep

"Allah" diyen asıldı, "Kur'an" diyen basıldı

Ezan Türkçeleşti, aslı bozuldu!

Ne badirelerden geçti bu millet!

On senede bir, ülke darbeyle yıkıldı.

Ülke iflas etti, hazine dibe çakıldı,

Darbe üstüne ne canlar yakıldı!

Darbecilerden millet hesap soracak.

"Gavurdan dost olmaz" der bilenler,

Her darbeci, gavurla ortaklık kurar

Vatanı düşünmez, ortalığı kırar!

İçimizde barınır, ekmeğimizi yer, beslenir,

"Ülkemi seviyorum” der, gavur dostuna seslenir!

Gül!

Gül bahçesinde bir gül olmak,

Mevlana yanında virgül olmak,

Ne güzeldir huzuru bulmak!

Bahçeler bize, neyi anlatır?

Sevgiyi, sohbeti, Ney'i anlatır!

Elif, hayatın özü, ta kendisi,

Gül, resulün simgesi, çiçeğin efendisi!

Seviye

İnsanın seviyesi bu kadar mı düşer?

İnsan mı, hayvan mı belli değil!

Millet alkışladıkça, koltuğu şişer,

Başkasına küfretme, bir de kendine eğil

Unutmam, Unutamam!

Bir geceki, zifiri kara, duman kokuyor,

Her yerde silah patlıyor, insanlar koşuyor.

Ana baba günü ortam, vaveyla ayyukta,

Gözlerini kan bürümüş, hainler ayakta!

İşte bu geceyi hiç unutmam, unutamam.

Yurdu satmak için gavurdan emir almışlar,

"Önüne geleni vur,” diye haber salmışlar,

İnsanlıktan, şereften bihaber kalmışlar,

İhanet için uyumuş, ihanet için uyanmışlar.

İşte bu geceyi hiç unutmam, unutamam!

ANNEM!

Sen dünyanın mihveri, payandasısın annem,

İnsanlığın anası, sevgilerin âlâsısın annem!

Sana doyum olmaz, sen; özsün, hikmetsin,

Her an seni seyretsem, doyulmaz, bitmezsin.

Görürsün

Kainat nakış nakış süslenmiş,

Her çizgisi, her motifi "Allah" der!

Dağlar, taşlar, ovalara yaslanmış,

Her karışı, her adımı "Allah" der!

Gökyüzüne bir bak istersen,

Ne bir yarık, ne bir çatlak görürsün,

Baka baka yorulur, ancak bir Hak görürsün!

Yorma hiç kendini boşuna,

Aklın iflas eder, sonra nahak görürsün!