Geçmişi bilmeyen, geleceğe yön veremez. Dünden ibret almayan, yarına umutla bakamaz. Tarihinden habersiz milletler, başka milletlere kul, köle olur! Milletleri ayakta tutan unsurlar; milli ve manevi değerlerdir.
Bizim medeniyetimiz, su ve merhamet medeniyetidir. Medeniyetimizde; sömürge ve talan yoktur. Bizim medeniyetimizin bütün fetihleri insanı diriltme amaçlıdır. Batı medeniyeti(!) –ki Akif’in; “Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar!”- sömürmeye dayalı, emperyal amaçlar güden işgal hareketidir!
İşgaller; kan, gözyaşı, tarih yağması ve sömürüyü getirir. Nesilleri; kimliksiz, kişiliksiz ve tarihsiz yapar! Batının hakim olduğu bütün coğrafyalarda bu tür zulümleri görmek mümkündür. Bizim medeniyetimiz; vahyin ışığı ve yol göstericiliğinde inşa edilmiş, bir şefkat ve insan medeniyetidir!
İslamofobi kelimesi anlam olarak "İslam korkusu" demektir. Terim olarak İslam'dan ve Müslümanlardan korkma, çekinme iç güdüsünü ifade eder.
Kelime ilk kez 1991 yılında kullanılmış olup 11 Eylül saldırılarıyla gündeme getirilmiştir. Bugün İslamofobi dendiğinde hem İslam dinini tanımamaktan kaynaklanan bir korku, hem de bu korkuya dayanarak müslümanlara karşı ayrımcılık yapılmasının meşru görülmesi akla gelmektedir.
Tarihi kökleri İspanya'da Endülüs'ün İslam tarafından fethedilmesine kadar iner. Haçlı seferlerine asker devşirmek isteyen kilise mensuplarının yaptığı propagandalar ile fikir zemini Hristiyanlığa karşı tehditler ve tehlikeler üzerinde oluşturulmuş olan "islamofobi", İslam ile Hrıstiyanlar arasındaki ilişkilerin, tanışıklığın yaygınlık kazanması ile yüzyıllar içerisinde azalmış iken yaklaşık son 10 yıldır yeniden popülarite kazanmıştır. Bu popülaritesinde Huntington'un ünlü "Medeniyetler Çatışması" makalesinde İslam'ı Batı için bir potansiyel yatan odağı olarak lanse etmesinin önemli bir etkisi olmuştur.
Özellikle 11 Eylül 2001 tarihinde New York'taki "İkiz Kuleler" saldırılarından sonra Hristiyan dünyasında daha önceki yabancı düşmanı ırkçı eğilimlerden kaynaklanan yeni bir durumdur. Avrupa ülkelerinde işsizlik, nüfusun yaşlanması gibi yeni durumların beslediği yabancı düşmanlıklarının en önemli öznesi olarak “Müslümanlardan korku” giderek bir paranoyaya dönüşmüştür. Bu paranoyanın bazı güç odakları tarafından manipüle edildiği de düşünülmektedir. İslam'ı ve Müslümanları Avrupa kültürü ve materyalist hayat tarzı için "potansiyel düşman" olarak gören Batı intelijansiyası içindeki ırkçı eğilimler politika belirleyici odakları etkilemeye çalışıp "Avrupa'dan, başta Türkler olmak üzere, tüm Müslümanların "tehcir"i; sürülmesi gibi bir aşırı noktaya kadar gelindiği belirtilmektedir.
İlgili deyim: Xenophobia (Xenophobe) (ingilizce) "yabancı korkusu/düşmanlığı" anlamında olup "yaban"cılara karşı duyulan korku ya da düşmanlığı ifade eder. Buradan hareketle şunu rahatlıkla söyleyebiliriz; globalleşen dünyada taşlar yerinden oynamış, İslami hassasiyetler gittikçe bir çığ gibi büyümektedir. Zaten; Belçika’da, İsviçre’de, İsrail’de… olanların altında yatan gerçek budur. Bugün İslama karşı bir duruş sergilenmeye çalışılıyor, Türkiye’nin AB’ye girmemesi için çabalar sarf ediliyorsa, İslami değerlerden rahatsızlıklar sergileniyorsa.. bu; İslamofobinin etkisidir.
Ama şunu belirtmeden geçemeyeceğim; bizler islamın temsilcileri olarak, Kur’ani hükümler doğrultusunda hareket etmeye, islamın güzelliklerini bütün insanlığa göstermek zorundayız. Bu konuda yanlışımız var. Özümüz sözümüze, davranışlarımız inancımıza uymuyor. Topyekun, hiç sapmadan; “emrolunduğun gibi dosdoğru ol” ilkeleri ışığında davranış sergilendiğinde; ne İsviçre’de minare skandalı, ne İsrail’de Filistinlilere karşı asimilasyon hareketleri, ne Belçika’da yüce Peygamberimize karşı saygısızlıklar, ne baş örtüsüne saldırı çılgınlığı, ne de İHL ve inançlı kesimlere karşı yanlışlıklar…. Yaşanır.
