"Niçin yapmadığınızı söylersiniz?”
"Ya olduğun gibi görün, ya da göründüğün gibi ol”
"Sizin duanız olmasa Rabbim size ne diye değer versini?
Bu ilkeler bize ne anlatır? Bu ifadelerden ne anlamalıyız? Bu cümleler sadece hoş vakit geçirmemiz, dost meclislerinde, arkadaş sohbetlerinde, öğrenci/ yazar söyleşilerinde vakit doldurmaktan mı ibaret? Kur'an'ın, Sevgili Peygamberimizin tabir yerindeyse gözümüze gözümüze sokmaya çalıştığı talimatlar bizi titretmeyecek mi? "Beni Hud soreindeki; "Emir olunduğun gibi dosdoğru ol” ayeti yaşlandırdı” buyuran yüce peygamberimin bu hatırlatması bizi hala kendimize getirmeyecek mi?
"İki yakamız bir araya gelmiyor”, "attığımız taş ileri gitmiyor”… diyoruz. Bu hususta yakınmamız çok. İş hayatımızda, aile ilişkilerimizde, tekilatlarda, muhabbetlerde…kopukluklar yaşanıyor. İki kişi yanında sütten çıkmış ak kaşık, yalnız kalınca her türlü fitne ve fesadın planlarını yapan bir canavar kesiliyoruz. Kalabalıklar arasında samimi görünüyor, ferd'i durumda veya avanelerimizle birlikte kalınca her türlü ayak oyunlarını oynamaktan geri durmuyoruz. Olduğu gibi görünmemek, samimiyetsizliktir. Samimiyetsizlik de insanları en aşağı drekeye düşüren sapkın bir davranış türüdür.
Allah'ın bizi yer yerde, her zaman gördüğünü, bildiğini, takip ettiğinizi hatırmıza getirmiyoruz? Polis kameralarına yakalanmamak için her türlü tedbiri alıp, kuralları yerine getiriyoruz da yaratanımızın kamerasına yakalanmamak için bu hassasiyeti göstermiyoruz?
Müslüman mı olacağız? Müslüman mı görüneceğiz? Müminlik, dilde mi kalacak? Yaşantımıza yansımayacak mı? Neden Müslümanlığı kullanarak; kul hakkı yiyoruz? Niçin yanımızda çalıştırdığımız elemanlara hakkını vermekte samimiyetsiz davranıyoruz?
Şunu yapabiliyor muyuz? "Arkadaş ben buyum, beni öyle kabul edin. Ben senin hatırın için iş yapmam, senin hoşuna gideceğimiş, seni memnun edecekmiş diye yanlış iş yapmam” demiyoruz? Veya deme yiğitliğini göstermiyoruz? Niçin kıydırıyor, neden riyakârlık yapıyoruz?
"Allah için ne yaptın?” sözü beni derinden titretir. Evet, başkaları ne der diye değil, Allah ne der diye tavır sergilemeliyiz. Kafirun suresinde;
"De ki; "Ey kâfirler! Ben sizin taptığınıza, kulluk etmem ve tapmam. Siz de benim taptığıma tapmazsınız. Sizin dininiz size, benim dinim bana” ilkesi bir dik duruş ve ilkeli oluştur. Hatır için konuşmamayı, başkalarına yaranmamayı, hatır için tavır değiştirmemeyi, olduğu gibi görünmeyi yansıtır.
Mümin, ilkelidir, kararlıdır. Hasbî tavır takınır, harbî hareket eder, menfaati için dostlarını satmaz. İki günlük dünyada fırıldak olmaz. Ne dünyasını ne de ahiretini heba eder.
Samimiyet!
Tertemiz bembeyaz tortusuz hayat,
Dostların geçtiği yol samimiyet,
Amasız fakatsız korkusuz hayat,
Yıkmayan dökmeyen yel samimiyet!
Alnı açık gezer dümdüz saflarda,
Hiç hilafı olmaz asla laflarda,
Her zaman her vakit gözü aflarda,
İnsanca uzanan el samimiyet!
Göründüğü gibi gezer dolaşır,
Gönüller fetheder cana ulaşır,
Muhabbetlerle her yana ulaşır,
Sevgiyle sarılan kol samimiyet!
Kafanın içinde art niyet yoktur,
Aslından süzülen berraklık çoktur,
İçilen süt gibi bembeyaz aktır,
Riyaları silen sel samimiyet!
Kalpleri fetheyle Yunus misali,
Ahlakta irfanda Yusuf emsali,
Canlara canlar kat Leyla timsali,
Düpedüz dosdoğru kal samimiyet!
Elinle dilinle kimseyi kırma,
Şefkat kanadı ger bîgane durma,
Günahı setreyle yüzüne vurma,
Elif gibi dimdik ol samimiyet!
Az Bulunuyor!
Gezsen kâinatı bulurum diye,
Ruhu temiz duran az bulunuyor,
Sohbetle derdini alırım diye,
Gönüllere giren az bulunuyor!
Hakka ibadettir halka hizmetler,
Kur'an içindeki nice hikmetler,
Allah'ın lütfudur güzel nimetler,
Gerçekleri gören az bulunuyor!
Kılık ve kıyafet adam etmiyor,
Şölen ve ziyafet lezzet katmıyor,
Maskeli tavırlar özde tutmuyor,
Sevdiğini saran az bulunuyor!
Rabtan uzak kalan tefekkür bilmez,
Masivaya dalan tezekkür bilmez,
Kula nankör olan teşekkür bilmez,
Kalbi Hakka varan az bulunuyor!
Leyla'yı bulanlar Mecnunu bilir,
Müslüman olanlar mahbubu bulur,
Nefsini bilenler Rabbini bilir,
Hakikate eren az bulunuyor!
Bulamayabilirsin!
Vefadan bîhaber dost üzme canı bu darda,
Hasbi olan kulları bulamayabilirsin,
Hıçkırıklar içinde bir gün gelir arar da,
O aydınlık yolları bulamayabilirsin!
Dillerini har edip kalbe batırma sakın,
Ağyarları yar edip dostu bitirme sakın,
Nurlarını nar edip kana yatırma sakın,
Muhabbetli dilleri bulamayabilirsin!
Canlar canlara muhtaç tek başına olamaz,
Eller ellerden üstün bir kenarda kalamaz,
Hak sevgisi ebedi hiçbir fani alamaz,
Cennet gibi illeri bulamayabilirsin!
Güllerini güzel tut dikeni batmasın hiç,
Gülistana sevgi kat kokusu gitmesin hiç,
Gönül dostlarımızla muhabbet bitmesin hiç,
Sevgi dolu halleri bulamayabilirsin!
Yedi bölge dört iklim bir bedendir tek bir baş,
Aynı yolun yolcusu her birimiz arkadaş,
Davaya baş koymuşuz vatan için tüm sırdaş,
O samimi elleri bulamayabilirsin!
