Didar ile muhabbete doyulmaz,
Muhabbetten kaçan insan sayılmaz.
Münkir üflemekle çerağ söyünmez.
Tutuşunca yanar aşkın çırası. (Pir Sultan Abdal)
Başkaları ne der diye değil, Allah ne der? Diye düşünelim.
“Bana, makam, mansıp versinler, beni el üstünde tutsunlar, her yerde beni yad etsinler…”diyenler, dünyanın en riyakar insanlarıdır!
Nerede siyasi güç, nerede iktidar saltanatı, nerede çıkar, menfaat var da, orada kendini gösterme gayretine girenler varsa o insanda samimiyet yoktur.
Büyük Mutasavvıf, mütefekkir Hz. Mevlana da bu konuda ünlü eseri Mesnevi’de şöyle terennüm eder;
Mevlana, şöyle der:
“ Beri gel, daha beri, daha beri
Bu yol vuruculuk nereye dek böyle?
Bu hır-gür, bu kavga nereye dek?
Sen bensin işte, ben senim işte
Ne diye bu direnme böyle?
Ne diye aydınlıktan kaçar aydınlık, ne diye?
Topumuz bir tek olgun kişiyiz, bir tek
Ne diye böyle şaşı olmuşuz, ne diye?
Zengin yoksulu hor görür, ne diye?
Sağ soluna yan bakar, ne diye?
İkisi de senin elin, ikisi de
Peki kutlu ne, kutsuz ne?
.....
Dünyada nice diller var, nice diller
Ama hepsinde de anlam bir
Sen kapları, testileri hele bir kır
Sular nasıl bir yol tutar gider
Hele birliğe ulaş, kavgayı, hır-gürü bırak
Can nasıl koşar, bunu canlara iletir.”
“Sevgi; acıları tatlıya çeker, tatlılaştırır. Çünkü sevgilerin aslı, doğru yola götürmedir. Kahır ise, tatlıyı acılığa çekmektedir. Acı, tatlı ile bir arada bulunur, bağdaşır mı? “
“Sevgiden acılıklar tatlılaşır, sevgiden bakırlar altın kesilir, sevgiden tortulu, bulanık sular, arı duru bir hale gelir, sevgiden dertler şifa bulur. Sevgiden ölü dirilir, sevgiden padişahlar kul olur.”
“Her şeye çare bulan Allah’a sığınmaktan başka ne çare var?”
“Dünyada kim ustadan kaçarsa, devletten kaçar. Bunu böyle bil.”
“Benim hareketim ancak O’nun (Allah’ın) rüzgârıyladır. Askerimin başbuğu, ancak tek Allah’ın aşkıdır.”
“Benim sakınmam da ancak Allah içindir, vermem de. Tamamıyla Allah’a aidim başkasına değil.”
“Küfürden ve O’nun dikenliğinden kurtuldun. Artık Allah bahçesinde bir gül gibi açıl.”
“O’nun feyzine geç mazhar olduysan gam yeme. Bilirsin ki ihmal etmez imhal eder.”
“Şaşılacak şey; bu renk, renksizlik âleminden zuhura geldiği halde, renksizlikle nasıl savaşa girişir?”
“Süleyman, Allah tecellisine uğrayınca, bütün kuşların dilini öğrenmiş oldu. Tane arayana tane tuzaktır. Fakat Süleyman arayan, hem Süleyman’ı bulur, hem taneyi elde eder.”
