Dünden bugüne ve geleceğe kadar; şiir bitmeyecektir. Şuur varsa şiir vardır. Şehir varsa; şair vardır, şiir vardır, şiar vardır. Şiir, olaylara duygu yüklenerek, ölçü, kafiye, ayak ve duraklarla bir anlam kazanır.
"ŞİİRLER YARIŞIYOR” adıyla bir yarışma programı başlatılacağını duyunca; "KON TV. Yine bir ilke daha imza atıyor” diye düşündüm. Konya'mızdan Türkiye'ye uzanan bir kültür çağrısı, şairlere verilen önem, şiirlerin ulusal bazda topluma yansıması…
İlk program 22 Eylül Cuma akşamı saat 21.40'da başladı. Programın başlamasını dört gözle bekledim. Fakat aksilik olacak ya, o güne ve o saate kadar normal çalışan televizyon çalışmaz oldu. Saat de geç olduğu için televizyoncu çağıramadım. Yani bu programı, çok istememe rağmen takip edemedim o esnada. Fakat sonra sosyal medyadan izleme şansım oldu. Şairlerin performansı, şiire hakimiyeti, kendilerine güvenleri, okudukları şiirler gerçekten duygularımızı kıyama kaldırdı.
Her şiir yazanın, her şairin mutlaka böyle programlara katılması kaçınılmazdır. "Dereceye giremem, ilk etapta elenirim, benim şiirimden ne olacak, bana mı kalmış yarışmaya girmek…” demeden açılan her yarışmada boy göstermek yararlı olur. Yarışmalarda elense de, dereceyi hak etmese de, yarışmaya şiir göndermiş olmak bile bir çalışmadır. Yılmadan, üşenmeden, bıkmadan, morali bozmadan devam edilmelidir.
Mesela bu aciz kardeşiniz her yarışmaya şiir gönderir, şimdiye kadar hiç birisinde dereceye giremedi. Bu yarışma için de şiir gönderdim, elemeden geçemedi. Olsun, tekrar gönderdim, göndereceğim. Yarışma devam ettiği sürece şiirlerim yarışma hakkı kazanmasa da, derece almasa da, yoluma devam edeceğim.
"Yahu benim şiirlerimi neden yarışmada değerlendirmeye almıyorlar? Benim neyim eksik? Mutlaka yarışmada dereceyi ben hak etmeliyim…” gibi akıl ve mantıktan uzak halet-i ruhiye içine girmedim ve girmem. Neden mi böyle diyorum; ilk günkü yarışmada okunan güzel şiirlerden dolayı.
Dereceye ve yarışmaya giremeyen şairlere tavsiyem; yazmaya devam edin, durmayın, en iyisini, en güzelini elde edinceye kadar. Kapıları kapatmayın, mutlaka bir gün gelir kapılar açılır. Durmak yok şiir yazmaya devam. Hiç olmazsa şiir kitabınız olur. Hiç olmazsa; "Ben de şiir yarışmalarına girdim” dersiniz. her ey ödül mü? Her şeyde aferin almak gibi lükse sahip miyiz? Hayat; bunlardan mı ibaret?
- Kon Tv, teşekkürler jüri üyeleri, başarılar kıymetli şairlerimiz.
Şair
Gönül volkanından kaynayan alev,
Aşık duygusuyla oynayan alev,
Mecnun'u Leyla'yı paylayan alev,
Hayata bir başka bakıyor şair!
Soğuk havalarda kor gibi yanan,
Umutsuz canlara muhabbet sunan,
Bülbüller misali güllere konan,
Ölmez dostluklara akıyor şair!
Kalplere dokunur gündüz ve gece,
Meşk meclislerinde erilen güce,
Derin manalıdır sözleri yüce,
Şiirle sevgiler dokuyor şair!
Bahar mevsiminin açan çiçeği,
Ruhlara rayiha saçan çiçeği,
Dilârâ kalpleri seçen çiçeği,
Dertli sineleri yakıyor şair!
Dünyayı evreni Hak kitabını,
İnsana yönelik Rab hitabını,
Ayı yıldızları âfitabını…
Kâinat mektubu okuyor şair!
Elestü bezminde verdiği sözle,
Kulluk deryasına girdiği sözle,
Alemi şefkatle sardığı sözle,
Canlara sevgiler ekiyor şair!
Şairlerim Ölünce!
Edipler yok olunca ülkeler öksüz kalır,
Cihan gözyaşı döker şairlerim ölünce,
Fikir dona kalınca ilkeler köksüz kalır,
Hüzün ayyuka çıkar şairlerim ölünce!
Sazlar manasızlaşır ozanlar çoraklaşır,
Şiirler elem taşır yazanlar çoraklaşır,
Resim anlamsızlaşır çizenler çoraklaşır,
Sanata keder akar şairlerim ölünce!
Lisanlar tutulur da fikirler yetmez olur,
Cümleler sonuç vermez rehberlik etmez olur,
Düşünce iflas eder anlamlar katmaz olur,
Kafiye boynun yıkar şairlerim ölünce!
Kirpikleri ıslanmış boynu bükük heceler,
Kalemler yazmaz olur çözülmez bilmeceler,
Saatler eşke durur bitmez artık geceler,
Vezinler yaslı bakar şairlerim ölünce!
Diriliş şiirleri onsuz yetim kaldılar,
Güçlü pınarlarımız artık akmaz oldular,
Sevenleri hüzünlü gözyaşıyla doldular,
Satırları öz yakar şairlerim ölünce!
Bitirir sürgününü sevdiği Hakka uçar,
Merhamet çınarında umut çiçeği açar,
Özenilen şarkının mısralarını seçer,
Hasret türküsü okur şairlerim ölünce! 
