Şiirler yazılmalıydı o uzanışa çocuk...
haberler değil.
sen öylece uyumuşken,
Annen yatağına almalıydı usulca seni.
Ayakkabılarını çıkarmalıydı usulca
Kalbindeki sevgisi taşıp dudaklarına değmeliydi annenin;
Oradan senin tertemiz alnını bulmalıydı sessizce..
Serin bir anne duasında gölgelenip
Gökkubenin kanatlarının altında derin bir uykuya dalmalıydın;
rüyalarında meleklerin kanat sesleri...
Şiirler yazılmalıydı masum yüzüne çocuk...
Haberler değil.
Uyanmanı başucunda beklemeliydi annen
Uzun uykularında her anne gibi telaşlanmalı nefesini koklamalıydı.
O sular annenin kolları olmalıydı çocuk
Seni sımsıkı sarmalıydı...
Şarkılar da yazılmalıydı ellerin için çocuk
Haberler değil.
Neşeli şarkılar söylemeliydin.
O ellerle sayıları öğrenmeliydin mesela...
Bazen karışmalıydı rakamlar;
Yaramaz bir gülümsemeyle doğru cevapları beklemeliydin.
Ellerine bakarak...
Şiirler yazılmalıydı o saçlara çocuk,
Haberler değil!
Dünyaya gündem olmak da ne!
Saçlarının kesilmesi en büyük gündemi olmalıydı ailenin.
Saçların okşanmalı dokunulmaya kıyılmamalıydı..
ve sen her çocuk gibi,
Saçlarının kesilmesinden hoşlanmamalıydın.
Şiirler yazılmalıydı o uzanışa çocuk,
haberler değil!
Sana bakmaya doyamamalıydı anneler...
bize bunu yapmamalıydın çocuk...
sana bakmaya kıyamayıp gözlerimizi kaçıracağız;
bu küçük bedene ölümü yakıştıramayacağız
Ellerine bakıp kendi çocuklarımızın hatırlayacağız
ve çok zaman geçmeyecek unutacağız...
bize bunu yapmamalıydın çocuk
sen böyle masumken bu kadar suçlu olmamalıydı insanlık
ve bu kadar korkak olmamalıydı iyiler...
