VEYSEL BÜYÜKMUMCU

Bazı insanlar, bazı kurum ve kuruluşlar için "özel" dir, aynen Veysel Büyükmumucu'nun Konyaspor için özel olduğu gibi..
Nur içerisinde yatsın.. Cumartesi günü ebediyete uğurladık..
O'nun için Konyaspor sevdadan öte bir tutkuydu.. Hatta bu tutku belki de onun için bir yaşam biçimiydi..
Konyaspor Kongreleri'nin değişmeyen ismiydi.. Şimdi Konyaspor kongreleri öksüz ve yetim kaldı..
Veysel Büyükmumcu'nun iki lakabı vardı. Biri, "Jandarma Veysel" diğeri de "Baba Veysel" di.
Hem babalık, hem de jandarmalık yönü vardı.
Ne belediyenin, ne de yayıncı kuruluşun olmadığı yıllarda, Konyaspor'u bir sevda uğruna sahiplenen sayılı kişilerden biriydi, Veysel Baba..
12 Eylül 1980 ihtilalinden sonra Konyaspor ile Konya İdmanyurdu zorla birleştirildi.
Alaaddin Tepesi üzerindeki Orduevi'nin Çinili salonunda her iki kulüp yöneticilerine, zamanın 2. Ordu ve Sıkıyönetim Komutanı Rahmetli Orgeneral Bedrettin Demirel Paşa ve diğer komutanlar, (Nahit Arda ve Şinasi Korkmaz) ile zamanın hem Konya Valisi hem de Konya Belediye Başkanı Lütfi Fikret Tuncel (Konya Belediye başkanı Mehmet Keçeciler, görevden alınmıştı), kendilerine "1 saat içinde kararınızı verin.. Yoksa..." denilerek göz dağı verilmişti..
Bunun üzerine de her iki kulüp yöneticileri arasında, kavga derecesine varan sert tartışmalar yaşanıyordu..
Tartışmanın sebebi, takımın adı "Konyaspor mu yoksa , Konya İdmanyurdu mu olsun" du ?..
Takımın adı Konyaspor olursa, İdmanyurdu'nun rengini alacaktı.
Eğer takımın adı Konya İdmanyurdu olursa da Konyaspor'un rengi olan siyah beyaz olacaktı..
Komutanların, yöneticilere verdiği bir saatlik sürenin dolmasına az bir zaman kala, aslında birleşmeye de hiç de niyetli olmayan ama sıkıyönetim emri olduğu için de yapacak başka bir çareleri de olmayan her iki kulüp yöneticileri, bugün kü Konyaspor'un profili ile komutanların karşısına geçerek, "tamam" dediler..
Konyaspor-İdmanyurdu birleşmesine tanıklık eden çok az sayıdaki gazeteciden birisi de bendim. O günü ve o anı asla ve asla unutamam, hele hele Veysel Büyükmumcu'nun bir köşeye çekilmiş ağlıyor hali, hala daha dün gibi gözümün önünde..
İşte sevda bu..
İşte tutku bu..
İşte Konyasporluluk ruhu bu olsa gerek..
Bugün Konyaspor'u batırıp gidenlerin, O gün Veysel Büyükmumcu'nun döktüğü göz yaşlarından alacakları ders olmalı..
Başkalarını bilmem ama, senin gerçek dostların bizler, seni hiç unutmayacağız..
Nur içerinde yat Veysel Baba, mekanın cennet olsun...
-
Not: Veysel Büyükmumcu'nün dünürü gerçek bir Konya sevdalısı ve eski Konyasporlu
yöneticilerden İhsan Atasağun (Teccal İhsan Abi), Bekir Duvarcı ve Zühtü Coşku ağabeylerime
başsağlığı diler, acılarını paylaşırım.. Çünkü Veysel Baba için bu insanlar özel insanlardı..