DÜNYANIN TEVHİDE İHTİYACI VAR

Dünya; birlik, huzur, barış, kardeşlik, sevgi ve muhabbet… için yaratılmış, bu birliği tesis etmek için ilk insanı peygamber olarak seçmiştir. Sadece peygamber olarak seçmekle yetinmemiş, bir de on sahifelik (Suhuf) kitap göndermiştir. İşleri yürütürken bu suhufa baksın, insanlara-ki mevcut insan sayısı çok azdı o zaman- yollarını şaşırmamaları, yanlış yapmamaları, tevhidi bozmamaları için uyarmıştır. Böylece ilk andan itibaren; tevhit anlayışını kalplere, gönüllere nakşetmiştir.

Bugün dünyamız bozulduysa, daha doğrusu çivisi çıktıysa insanların tevhit akidesini bozdukları, ilahi nizama aykırı hareket ettikleri, Rahmanî düzene aykırı tavır sergiledikleri içindir.

Tevhit ilkesi doğrultusunda tavır sergilediğimiz zaman cenneti dünyada yaşarız. Evlerimiz, cadde ve sokaklarımız, mahallelerimiz, şehirlerimiz, ülkemiz ve tüm alem huzur diyarı olur. Ne terörün, "T” si, ne anarşinin; "A”sı, ne kötülüğün, "K”sı boy gösteremez, filiz veremez. Kimse kimsenin tavuğuna "kışt” diyemez, demez. Kurt, koyunla yan yana gezer. Ne İsrail, ne ABD, ne batı elini kolunu sallaya sallaya dünyada soykırım yapamaz. Hiçbir tagut, hiçbir firavun, hiçbir nemrut, hiçbir dermesil, hiçbir ebucehil, hiçbir deccal…alem-i nizamı bozmak için çaba sarf edemez.            

Bu açıdan baktığımızda kitaplar; yol gösteren, rehberlik yapan, hatalardan, günahlardan arındıran, iyi insan olmanın yollarını gösteren rehberlerdir. Onun için Hz. Peygambere ilk emir; "Oku, Allah'ın adıyla oku…” diye gelmiştir.

İrfanımızın, ahlakımızın ve vicdanımızın zirveye çıkmasını istiyorsak kalplere Allah korkusunu yani tevhit şuurunu, Rahman sevgisini yerleştirmemiz şarttır. Sevgisiz dünya zalim dünyadır. İnançsız evren insanlara terör ve anarşi getirir, huzuru bozar, kardeşliğimizin köküne dinamit koyar. Terör ve anarşinin bitmesinin tek yolu Allah'ın adıyla okumak ve sevgiyi, barışı ikame etmekten geçer. Bu konuyu bakınız Akif ne güzel dile getirmiş:

"Ne irfandır veren ahlaka yükseklik ne vicdandır,

Fazilet hissi insanlarda Allah korkusundandır.

Yüreklerden çekilmiş farz edilsin havf-ı Yezdan'ın,

Ne irfanın kalır tesiri katiyen ne vicdanın”.

Kitaplardan ayrı kalmayalım. Düşünce ikliminde hayat sürmek, tefekkür mevsimini yaşamak için aklımızı kitaplarla terletelim. Kitaplı insanlar aklını kiraya vermez. Kitapla hemhal olanlar, kitabı dost edinenler, tevhidi kendilerine kılavuz kılar. Ne mutlu tevhit üzere gidenlere, müjdeler olsun Allah'ın adıyla okuyup akıl yürütenlere.    

Tefekkür

Cihana Allah'ı anlatan mahal,

Esfelden eşrefe çıkar tefekkür,

İmansız hayatlar yaşanmaz muhal,

Batılı Hak sözle yıkar tefekkür!

İnsan-ı kâmile varılan yapı,

Vahiy tuğlasıyla örülen yapı,

İmanın harcıyla karılan yapı,

Varlığa bu gözle bakar tefekkür!

Karanlık ortama ışık yakıyor,

İrfan tezgâhında ahlak dokuyor,

 Âlem-i insanlık fikre akıyor,

Dünyaya ışıklar yakar tefekkür!

  "Allah” Der
Şu Kâinat nakış nakış süslenmiş,

Motiflerin dokuları "Allah" der,

Dağlar taşlar ovalara yaslanmış,

Ziynetiyle takıları "Allah" der!

Kırık çatlak yoktur küre-i arzda,

Nizamlar yüklüdür ilahi tarzda

Hepsi planlı ne eksik ne fazla,

Nidaları yankıları "Allah” der!

Baka baka bu sırra bayılırsın,

Sözün biter tek bir Allah bulursun,

Akıl susar tümden âciz kalırsın,

Gözlerinin bakışları "Allah” der!

Parmak izlerimiz farklı farklıdır,

Hücrelerde türlü sırlar saklıdır,

Tüm canlarda Rahman adı eklidir,

Desen desen nakışları "Allah” der!