Benim doğumum ile YENİ KONYA GAZETESİ'nin doğum tarihi aynı. Yani akranız. Yalnız ben iki gün daha büyüğüm yeni Konya'dan.
YENİ KONYA dile gelince gözümün önüne her zaman; KIRMIZI KÜTÜPHANE gelir. Eski Konya resimlerinde kaldı Kırmızı Kütüphane! Kırmızı Kütüphane deyip geçmeyin; Konya'nın hafızasıydı dersem yanılmam.
Çocukluğumda Konya'da sadece iki gazete vardı; YENİ KONYA ve Yeni Meram. Yeni Konya, yeni Meramdan bir yaş büyük. Evimiz Aymanas (Kalfalar) mahallesindeydi. Ne zaman şehre insem, belediye otobüslerinin ilk kalkış yeri Kayalı park olduğu için iner inmez doğruca Kırmızı Kütüphaneye gider, gazeteleri, dergileri karıştırır ve YENİ KONYA GAZETESİ'ni alır, Kayalı parkta hem dondurmamı yer hem de gazetenin haberlerini okurdum. Öncelikle haberlere bakardım; Konya'da neler olmuş? Kim ne yapmış? Hangi yeniliklere imza atmış…? O dönemlerde, bugünkü gibi haber kanalları bu kadar çok ve yaygın değildi. En doğru, en güvenilir haber kaynağı YENİ KONYA idi.
YENİ KONYA'nın matbaası ve idare yeri, eski İş bankası (Bugün yıkılmış, yerine sarraflar yer altı çarşısı yapılmıştır) arkasında üç katlı binadaydı. Gücüyener ailesi kurmuştu gazeteyi. En uzun soluklu gazetedir YENİ KONYA. Merhum Mustafa Naci Gücüyener benim de nikah şahitliğimi yapmıştı.
Hatta bir ara merhum Adil Gücüyener ile sohbet etme şansına sahip olmuştum. Babacan, insan sevgisiyle dolu muhterem bir insandı. YENİ KONYA GAZETESİ'nde her fikre, her görüşe, her anlayışa yer verilirdi. O zaman öyleydi şimdi de öyle. Her fikir ve düşünceden yazar mevcuttur.
Bir çınardır YENİ KONYA. Gölgesinden binlerce insanın faydalandığı, binlerce insana gölge olan bir çınar. Bu çınar şimdi daha da gürleşti, daha da iş bilir, emin ellerde gölge olmaya ve hizmete devam etmektedir.
İçimde bir ukdeydi Yeni Konya'da köşe yazarlığı yapmak. Zaman zaman; "Acaba bu gazetede yazar olabilecek miyim?” diye gönlümden geçirirdim. Hamdolsun gerçekleşti. Rabbime ne kadar şükretsem az. 2009 yılından beri ANMEG çatısı altında faaliyet yürüten YENİ KONYA gazetesinde köşe yazarlığımı devam ettiriyorum. Ara sıra arşivimi karıştırırım. Bir kısmını yok ettiğim, bazılarını çöpe attığım evraklar vardır ve olmaktadır ama hiç çöpe gitmeyen, devamlı kaynak olarak benimsediğim arşiv vesikalarım arasındadır YENİ KONYA.
Bu gazetede yazarlığa başladığımdan bu yana birkaç bin sayfayı aşan yazım olmuştur. Üç dört tane kitap olacak yazı var elimde. Gerçekten ne güzel olur değil mi; "YENİ KONYA'DA GEÇEN ZAMAN” veya; "KONYA'DA ZAMAN” ismiyle bir kitabın olması.
Âşığım Sana Konya
Muhabbetle dolusun, ne mübarek topraksın,
Âşığım sana Konya, her an leyalimdesin,
Kaynağından durusun, ana gibi berraksın,
Âşığım sana Konya, düşte hayalimdesin!
Bağrında çok veliler, peygamberler yatıyor,
Ârifler yurdu Konya, canlara can katıyor,
Tüm dünya, erenlere gelmeye can atıyor,
Âşığım sana Konya, düşte hayalimdesin!
Âşıklar şehri Konya, sen öğrettin sevdayı,
Seninle edindim ben, bu mukaddes davayı,
Mevlana'yla soludum, bu tertemiz havayı,
Âşığım sana Konya, her an leyalimdesin!
Selçuklu'ya başkenttin, ilim irfan öğrettin,
Tasavvuf erbabıyla, halka vicdan öğrettin,
Sohbete gelenlere, adap erkan öğrettin,
Âşığım sana Konya, düşte hayalimdesin!
Konevi başka güzel, Tebrizi de bir başka,
Erenler sofrası bu, katılan gelir aşka,
Zümre-i muhabbetle, giriliyor bu meşke,
Âşığım sana Konya, her an leyalimdesin!
Yeni Konya Gazetesi
Mevsim yaz, bir Haziran aylardan,
Bin dokuz yüz kırk dokuz, yıllardan,
Yeni bir basın ve Yeni Konya,
Sevdalandırır hep beni Konya.
Yeni Konya; kültür, sanat, mektep…
Yeni Konya; tarih ve de edep.
Zulme karşı çelik kalkandır o,
Alnı dik, kıyama kalkandır o.
Rahmanı söyler, vahdet içinde,
Hakkı savunur, doğru biçimde.
"Oku” emrine uyar her zaman,
İlahi fermanı duyar her zaman.
Yeni Konya; Türkiye, tüm vatan,
Yeni Konya; ülkeye değer katan.
Ülke sevdası yakar, kavurur,
Vatan aşkı, can evinden vurur!
Öztürkçe yazdım ve de okudum,
- öz benliğimi buldum.
