Değişen Gerçeklik Algoritması
SADREDDİN KONEVİ’NİN EVRENSEL MESAJLARI
Münafıklık kötü müdür?
KALKINMA YOLU, PKK’NIN SONU
Meğer kuzuyu kurda emanet etmişiz…!
İSLÂM DİNİNDE ZORLAMA VAR MI, YOK MU?
Deprem, EYT ve Kuraklık Kaynaklı Maliyetler Bütçe Dengelerini Sarsıyor
KALİTE
Dinin Geleceği
TÜRKİYE’NİN KRİPTO KİMLİKLİ BEYAZ TÜRKLERİ
Bambaşka bir Konya geliyor
Akran Zorbalığı Merhametin Kaybı ve Din Eğitiminin Kurtarıcı Gücü
Bırakmanın İnceliği
Milletin ekmeği ile oynamayın! Konya’da ekmek neden zamlandı?
Konyaspor’da Düşüş Alarmı, Sorunlar Derinleşiyor..
Samimiyet Zedeleyici Mağlubiyet
HASTALIK BİR NİMET MİDİR?
Musluktan Akan Yalanlar, Akmayan Sular
TRAFİK SORUNUN ÇÖZÜMÜ İŞTE BURADA!
Efsanelerin Yemişi
Rakamlarla Otomobil Piyasası
Çarşıya çorap almaya gidecek olsak bile tanıdık biri var mı yok mu diye etrafa soruyoruz.
Uç örnek verdiğimin farkındayım.
Daha ucuza almak değil aslında derdimiz. Biliyoruz ki bir tanıdık aracılığıyla gittiğimiz yerlerde pazarlık bile yapamayız.
İlgi istiyoruz, ayrıcalıklı ilgi istiyoruz aslında.
Gittiğimiz zaman başköşeye oturtulmak istiyoruz.
Birilerinin selamı ile gittiğimiz zaman daha pahalıya veriyorlar genelde ama yalan yok ilgi de gösteriyorlar.
İşin tuhaf tarafı şu ki:
Çorap almak için bile birilerinin selamıyla gidiyoruz bir yerlere ama birilerinin selamıyla bir yerlere gelenlere de lanet okuyoruz.
Onlarla ilgili konuşurken en üst perdeden konuşuyor, kendimizi onlardan saymıyoruz ya da karşımızdakilere "ben onlar gibi değilim” demek istiyoruz. Ama her bulduğumuz fırsatta da ayrıcalıklı olmak için her yolu deniyoruz.
Herhangi bir devlet dairesine giderken, normal bir iş yaptıracakken bile tanıdık birilerini devreye sokuyoruz.
Birkaç dakika erken iş yaptırmak için yapıyoruz, sıraya girmemek için yapıyoruz, özel ilgi alaka görmek için yapıyoruz bunu.
Bunlar bizim için sıradan şeyler.
İtikadının çok sağlam olduğunu söyleyen de aynı, seküleri de aynı, sıradan vatandaşı da aynı, hepimiz aynıyız.
Bunlar sıradanlaştığı için, herkes bu tür günahları günah değilmiş gibi işlediği için kimse kimseyi uyaramıyor da.
Ama mutlaka uyarılması gereken ve oldukça önemli bir başka durum var.
Bir yönetici, yönettiği kurumda adil olmak istiyor. Adalet disiplininden ayrılmadan kurumunu yönetmek istiyor.
Adaletten ayrılınca çalışma barışını bozacağını, kimseye söz geçiremeyeceğini, insanlar arasında fitne fesadın yaygınlaşacağını ve buna da engel olamayacağını düşünüyor.
Bu yöneticiye "yukarıdakilerin” sahip çıkması gerekli değil mi?
"İşini düzgün yapıyor, adaletten ayrılmıyor, işinin hakkını veriyor.” diye…
Tam tersi oluyor maalesef…
Yukarıda olanlardan beklenen olmuyor.
Araya giren adamlar, araya giren başka adamların adil olmayan işlerini adil davranmak isteyen yöneticiden istiyorlar.
Arabanın yakıtına su katılmış oluyor böylelikle.
Su katılan yakıt da motora zarar veriyor. Motor da o yöneticiyi yolda bırakıyor.
Yolda kalan yöneticiye de, arabayı yolda koydun diye savaş açılıyor.
Hem herkesin dediğini yapacaksın, hem benzine su katılmasına müsaade edeceksin hem de o arabayla yolda kalmadan hedefe varacaksın?! Mümkün müdür?
Bu araya giren "yukarıdaki” tiplerin açtığı yara neye benziyor biliyor musunuz?
Eşiyle geçinemeyen kadını kocasından ayıran ve sonra da olan biteni uzaktan izleyen çokbilmiş kadınların açtığı onulmaz yaraya benziyor…
Kadın yalnız başına hayat mücadelesi veriyor onu ayıran kadınlar da rutin hayatına devam ediyor.
Araya giren "yukarıdaki” tipler neye sebep olduklarını bilmek zorunda.
İnsanları uşak yerine koymaya kimsenin hakkı yok, kimse kimsenin "hatırlı” insanlarının rahatına kurban edilemez, edilmemeli…
Münafıklık kötü müdür?
Her iki taraf da adaletten şikayetçi
Anlaşma sürecine olumlu katkı vermek
İletişim stratejisi
Ülkenin bağımsızlığını idrak edemeyenler
Hem şeftali hem motor üretmek (Teknofest günlüğü)
Zehirli gelecek gelmesin
Haklıymış gibi tartışmaya çekenler
Görgüsüzlüğün göstergeleri
Laik hutbe verelim