Birlik ve beraberliğe en fazla ihtiyaç duyduğumuz zamanlarda bizler toplum olarak bir ve beraber olduk.
Kurtuluş savaşında olduk.
Ecevit krizi sonrasında olduk.
15 Temmuz’da olduk.
Dolar krizinde olduk…
Hep birlik olduk, birlik ve beraberlik bizim şiarımız…
En son da İstanbul’da onlarca polisimizin şehit olduğu gece bir olduk, beraber olduk…
Masal anlatmıyorum, gerçekten birlik içindeydik.
Sağcısı, solcusu, doğulusu, batılısı hep birlikteydik.
Terör belası onlarca canı alır da biz birlik içinde olmaz mıyız?
İyi de sen sosyal medyaya, gazetelere, haberlere falan bakmıyor musun?
Bombayı patlatan teröristi değil de devleti suçlayanlar var?
Polisimizin yanında değil de teröristin yanında konuşlananlar var?
Dışarıdaki düşmanlarla aynı şeyleri söyleyenler var?
Gezi’de iki ağaç için ortalığı savaş alanına çevirip de canlar şehit olurken kılını kıpırdatmayanlar var?
Bu mudur birlik ve beraberlik?
Hani bunlar neden bizimle değil?
Neden bizimle birlikte acı çekmiyorlar?
Neden bizim gibi teröre lanet okumuyorlar?
Hadi buna cevap ver? Dediğinizi duyar gibiyim.
Ben, BİZ’den bahsediyorum…
Siyasi fikri ne olursa olsun, hangi partiye oy verirse versin memleketimizin başına bir felaket geldiğinde tek yürek olabilme özelliği taşıyan İNSAN’dan söz ediyorum.
Sizin birlik içinde olalım dediğiniz şahıslar;
Yangın olunca da,
Kadına şiddet olunca da,
Çocuklara tecavüz olunca da,
Darbe olunca da,
Onlarca can şehit edilirken de sırf ideolojik olarak yakınlık duymadıkları için, ülkeyi yönetenleri suçlayan (eleştiren değil-eleştiri haktır) ve hatta hızını alamayıp değerlerimize saldıran, dinimize saldıran cinslerse…
Biz onlarla birlikte olamayız.
Onlara merhamet duyamayız.
Onlarla aynı kulvarda hareket edemeyiz.
Onlar İngilizlerin Osmanlı’yı yıktıktan sonra ülkemize saldığı gayri meşru yaratıklardır.
Belki terör bitecek ülkemizde kan dökülmesi sona erecek ama bu ucube yaratıklarla birlikte yaşamaya sanırım alışmamız gerek…
