Seda Şimşek'in gazetemizde iki gün üst üste yayınlanan Galip Ensarioğlu mülakatını okumuş olmalısınız.
İyi sorular ve net cevaplar vardı. Onu değerlendirmek istiyorum:
Bir: Galip Ensarioğlu net konuşuyor. Özgüveni var, tavırları var. Bu, AK Parti bünyesindeki Kürt milletvekillerinin özneleşmesi anlamına iyi bir şey.
İki: Konuşmanın ilk günkü bölümünde, birkaç kere "algı" kelimesini kullanmış, altını çizdim. Ramazan'da sahur vaktinde evine konuk olduğumuzda da Kürtler nezdindeki "algı"ya dikkat edilmesi gerektiğini ifade etmişti.
Üç: Ona göre sorun Türkler-Kürtler sorunu değil, rejim sorunu. "50 bin insan öldü, hiçbir Kürt Türk'e, Türk Kürt'e düşman olmadı" diyor, doğrudur. Rejimin mağdurları vardır ona göre de, bunlar muhafazakarlar, Kürtler, Aleviler'dir.
Örgüt vesayeti
Dört: Ensarioğlu'nun çok net ifade ettiği bir başka husus, Doğu-Güneydoğu'daki örgüt vesayetidir. İşte şöyle not ediyor bunu:
"Güneydoğu'da örgütün ciddi anlamda silahlı bir vesayeti var. Bu vesayet her alanda hakim olmaya çalışıyor, baskısını hem siyaset üzerinde hem ticaret üzerinde hem de hayatın her alanında hissettiriyor, hissettirmek için de çaba sarf ediyor.
BDP'nin kendisi de bu silahlı gücün vesayeti altında. Yani siyaset BDP'nin değil PKK'nın tekelinde. BDP'yi ve diğer siyasi grupları, kendi tekeline, vesayeti altına almak isteyen bir silahlı güç var. BDP'nin kendisi de özgür değil, PKK'nın vesayeti altında."
Beş: Kendi konumunu "Ben kan bulaşmış hiçbir yerde siyaset yapmam" diyerek belirliyor, bu aynı zamanda BDP'nin kan bulaşmış bir siyaset kurumu olduğunun da ifadesi.
Sayın Ensarioğlu'nun bu "vesayet" tanımlamasını not edin lütfen, az sonra yeniden hatırlamamız gerekecek.
Vatandaşlık tanımı
Altı: Ensarioğlu mülakatta, AK Parti hükümetlerinin, "Kürt sorunu" adına talep edilenlerin yüzde 70-80'ini gerçekleştirdiğini söylüyor hâlâ talep edilenleri ise "ana dilde eğitim, vatandaşlık tanımı ve yerel yönetimlerin güçlendirilmesi" olarak ifade ediyor. Ensarioğlu'na göre bunlardan yerel yönetim konusu da, "Yerel Yönetimler Yasası, İl Özel İdareleri ve Büyük Şehir Yasası ile çözüldü." Geriye "Ana dilde eğitim ve vatandaşlık tanımı" kaldı. Ensarioğlu, bir de vatandaşlık tanımı yapıyor, diyor ki: "Türkiye Cumhuriyeti'ne vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türkiyeli'dir" derseniz hiçbir sorun olmaz." Devam ediyor:
"Türkiyelilik'ten kimse rahatsız değil. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmaktan hepimiz şeref duyarız."
Yedi: Ensarioğlu, Başbakan'ın Kürt milletvekilleri ile görüşmesini değerlendirirken de, "Türkiye'nin sadece Güneydoğu'dan ibaret olmadığını biliyoruz, sadece bizim bakışımızla olayların değerlendirilmesi de sorunu yanlış bir yere götürür" şerhini düştükten sonra sözlerini şöyle bağlıyor:
"Başbakan bizleri dinledi, Batı'nın da bu anlamdaki beklentisi, kaygısı her neyse bunları da değerlendirecek. Bütün bu değerlendirmeler ışığında bir politika belirleyecek."
Bunlar, Kürtler'in algısını önemsemek kadar, Türkiye'nin geri kalan bölgelerindeki algıları da dikkate almayı önemseyen değerlendirmeler.
İki sorunlu alan
Sekiz: Vatandaşlık tanımı konusunda benim şahsen bir rezervim yok. O konu bir anayasa değişikliği gerektiriyor ve sanırım Türkiye eninde sonunda onu gerçekleştirecek.
Dokuz: Ensarioğlu'nun "çözülmemiş konular" arasında saydığı "anadilde eğitim" konusu, bence "sağlıklı formül ne" sorusuna takılıyor, takılacak. Ortak iletişim dilinin Türkçe olmasının, Kürtçe eğitimin bu çerçevede formüle edilmesinin, Kürtçe eğitimin genel eğitim içine ahenkli olarak yerleştirilmesinin, Kürtçe eğitim gören çocukların hayatta mağduriyetlere maruz kalmamalarının, Kürtçe eğitimin etnik farklılaşmayı derinleştirmemesinin vs. nasıl sağlanacağı üzerine etraflı bir rapor gerekiyor.
On: Vesayet konusu... Bir yanda Ensarioğlu'nun işaret ettiği "hayatın her alanındaki silahlı örgüt vesayeti" diğer yanda yerel yönetimler üzerindeki Ankara etkisinin azaltılması talebi... Acaba bu durum Ensarioğlu'na göre nasıl bir sonuç doğuracak? Benim aklıma "Ya Ensarioğlu'nu da vesayete kurban verirsek" sorusu geliyor, ne yapayım?
