CENNET SÜSÜ ANNELER

Annenin iyisi kötüsü olmaz. En kötüsü annesiz olmaktır. İyi alışkanlıkların iyi neticeler vereceği muhakkaktır. Zakkumun meyvesi tatlı olmayacağı gibi kötü alışkanlıkların da neticesi iyi olmaz. Hoş olmayan söz ve davranışları tedavi etmek, düzeltmek gerekir. Çünkü bunlar Allah indinde ve insanlar nazarında hep mahcubiyete sebep olur.
Bazılarını duyarsınız -. Konuşurken iki de bir konuştuğu kişiye karşı «Anasını sattığım», «ana-sına yandığım», «anasının ipi», «anasının donu»  «vay anasını...» ...vesaire gibi lâflar ederler. Düzgün konuş, denildiğinde de benim konuşmam böyle», «böyle alışmışım» diye kendilerini savunurlar.
Bu tür sözler ve davranışlar kötü alışkanlıklardandır. İnsan konuştuğu kişiye karşı saygılı olmak zorundadır. Çünkü insan saygısı oranında saygı görür. Hâsılı, «anasını sattığım» sözü kem sözlerden biridir. Sarf edenlerin bayağılaşmasına yol açar.
Kötü ur misali bayağı bu ve buna benzer sözlerden arınmak anneye karşı bir evlat olarak en önemli görevimiz olmalıdır. Çünkü anne, cennet süsüdür. Cennet, anaların ayakları altındadır. Konumuzu güzel bir kıssayla bağlayalım.
Bir zamanlar dünyaya gelmeye hazırlanan bir bebek varmış. Bir gün Allah'a sormuş: “Allah’ım!
beni yarın dünyaya göndereceğini söylediler, fakat ben o kadar küçük ve güçsüzüm ki, orada nasıl yaşayacağım?”  
Kıssa bu ya Allah şöyle cevap verir: “Tüm meleklerin arasından senin için bir tanesini seçtim. O seni bekliyor olacak ve seni koruyacak. Meleğin sana her gün şarkı söyleyerek gülümseyecek. Böylece sen onun sevgisini hissedecek ve mutlu olacaksın.”
Bebek: “Pekiiiii... İnsanlar bana bir şeyler söylediklerinde, dillerini bilmeden söylenenleri nasıl anlayacağım?”
Allah: “Meleğin sana dünyada duyabileceğin en güzel ve tatlı sözcükleri söyleyecek, sana konuşmayı dikkatle ve sevgiyle öğretecek.”
Bebek: ”Peki Allah’ım! Ben seninle konuşmak istersem ne yapacağım?” diye tekrar sorar. Allah ise: “Meleğin sana ellerini açarak bana dua etmeyi de öğretecek.” Diye buyurur.
Bebek: “Dünyada kötü adamlar olduğunu duydum, beni kim koruyacak?” diye endişelerini dile getirince Yüce Allah: “Meleğin seni kendi hayatı pahasına dahi olsa daima koruyacak.” Diye teminat verir. Bebek: “Fakat ben, seni bir daha göremeyeceğim için çok üzgünüm.” Diye bu kez üzüntüsünü ve Rabbine karşı sevgisini sunar.
Allah: “Meleğin sana sürekli benden söz edecek ve bana gelmenin yollarını sana öğretecek.”
Diye buyurur. O sırada Cennette bir sessizlik olur ve dünyanın sesleri cennete kadar ulaşır. Bebek gitmek üzere olduğunu anlar ve son bir soru sorar: “Allah’ım, eğer şimdi gitmek üzereysem lütfen çabuk söyle, benim meleğimin adı ne?” der. Yüce yaratıcı şöyle karşılık verir: “Meleğinin adının önemi yok, sen onu ANNE diye çağıracaksın...”
Selam ve dua ile…