OĞLUMA ANLATAMADIM- 2

Bir gün oğlumla birlikte, bir markette, kasanın önünde sıramızı bekliyorduk. Önümüzde 7, 8 yaşlarında bir çocuk vardı. İri kıyım bir adam gelerek: “Küçük, çok acelem var, sen şöyle arkaya çekil bakayım” diyerek çocuğu sıranın arkasına gönderdi.

Oğlum sorgu dolu gözlerle bana baktı.
Ben bunu oğluma anlatamadım.

Bir gün parkta oynuyorduk. Ben bir ara dalmışım. O sırada beni tanıyan bir arkadaşım, aniden ve gizlice gelerek çocuklarımın ağzını kapamış. Aklı sıra, çocukları kaçırarak, benimle şakalaşacakmış.
Zavallı yavrumun yüzü kireç gibi olmuştu. Çünkü o insanı hayatında ilk defa görüyordu.

Arkadaşımın kendisine neden böyle davrandığını sorduğunda,
Ben bunu oğluma anlatamadım.

Bir hafta sonu, otobüsle başka bir şehre doğru yol alıyorduk. Şehrin girişine gelince oğlum bana dedi ki: “Baba bak, Allah bu adamı çok günah işlediği için taş yapmış”. “Oğlum, bunu sana kim söyledi?” Diye sordum.

Oğlum bana dedi ki: “Arkadaşıma annesi demiş ki, yaramazlık yapma, Allah seni taş yapar. Demek ki bu adam çok yaramazlık yapmış. Allah da onu taş yapmış”.
 
Ben bunu oğluma anlatamadım.

Bir gün oğlumu ekmek alması için yakınımızdaki bakkala gönderdim. Bakkal ekmeğin bayatından ve yanığından vermiş. Çocukla geri gönderdim. Almamış. Ben varınca hem özür diledi. Hem de taze ekmek verdi.

Oğlum, bakkalın kendisine neden bana davrandığı gibi davranmadığını sordu.
Ben bunu oğluma anlatamadım.

Bir gün evimize bir misafir gelmişti. Misafir dostumuz çocukları severken ben çay servisi için dışarı çıkmıştım. Büyük oğlum korkarak ve çığlık atarak yanıma geldi. “Ne oldu yavrum?” Diye sordum.
“Baba misafir amca beni sünnet edecekmiş!” Dedi.

Misafire baktım. “Hocam kalan varsa azıcık daha keseyim diye şaka yaptım ondan korktu!” Dedi.
Ben bunu çocuğuma anlatamadım.

Evet, hikâyemiz burada sona erdi. Doğrusu bir ağacın, nesil ve türünü devam ettirmesinde, çekirdek ve tohumu ne ise, insan nesli ve türünün devamında da çocuk aynı şeydir. Çocuklarını ihmal eden milletler yok olmaya, onları yabancı ellere ve yabancı kültürlere terk edenler de özlerini kaybetmeye mahkûmdurlar.

Selam ve dua ile…