PARA PARAPARA!

Hani şu para parapara diyen Napolyon var ya, hani dillere dolanan…Ona göre onunla sahip olunamayacak şey yoktur. Her şeyin bir bedeli vardır ve para ile her şey satın alınabilir. Bu yüzden demiş…

Onu bunu bilmem ama belki de modern çağımızın en görkemli putu bu para denen nesne… Bir yazarın dediği gibi Lidyalıların insanlığa attığı en büyük kazık da olabilir. Hakkında o kadar çok şey yazılabilir ki,kimine göre güç, kimine göre ihtiyaç ya da kimine göre sıradan bir şey…

Para ile neler alınmaz ki? En güzel şeyleri, arzu ettiğin veya etmediğini bile… Parayı kendine köle ettinse mesele yok ta ama tersini yaptıysan asıl zorluklar orada başlıyor demektir. Yani para senin efendin olursa…

Gerçekte hepimiz, kapitalist sistemin kölesi olarak her sabah borçlu uyanıyoruz doğan yeni güne. Bitmek bilmeyen faturalar, taksitler, kredi kartı hesap özetleri, kiralar, aidatlar, harçlar... Hayatımızı kolaylaştırdığını varsaydığımız her şeyin maddi karşılığı ruhumuzu bitirirken bizler çok rahat, çok huzurlu bir yaşam sürdüğümüzü düşünmeye çalışıyoruz.

Buraya kadar güzel de ve hatta yeryüzünde fiyatı olan her şeyi serebilir önümüze… Fakat gücünün yetmediği, yetiremediği şeylerde vardır. Örneği çook… Uyku, dostluk, kardeşlik, sadakat, huzur, sevgi, aşk, vs… Bu, daha da çoğaltılabilir.

İşin ilginç yanı bu konuda bir anket yapsanız herhalde ilk sırayı yine para olur diye düşünüyorum. Sevgi, aşk, iş, eğitim, aile, sağlık belki öncelikli de olsa, paranın halledemeyeceği kanısı çok daha fazla çıkacaktır.

Demek ki, toplum olarak parayı seviyoruz ama bunu belli etmemeye çalışıyoruz. Daha ilk kişiye sorduğunuz da alacağınız cevap bellidir. “Ben, paraya pek önem vermem! Para ne ki, elimin kiri… Hem parayla saadet oluyor mu canım? Benim bir kişiliğim var. Gururumu parayla satmam! Vs, vs…”

Californiya eyaletinde yaşayan bir Kızılderili şefinin söylediği gibi: "Son ağaç kesilinceye, son nehir zehirleninceye, son balık tutuluncaya kadar; insanoğlu paranın yenmediğini anlayamayacak belki de…” Der. Demek ki devran gelir, her şey aslına döner.

Paraya bağımlıysanız kurtuluşunuz yok çünkü habire daha da çoğaltmanın yollarını arayacaksınız demektir. Yani zamanla bu durum hayatınız boyunca bir gaye olacak ve her canlı gibi ölerek, biriktirdiğiniz tüm paralar, emeğin ne olduğunu anlamayanlarca çar-çur edilecektir.

İyi de ne demek istiyorsun? Çalışıp para kazanmayalım mı yani? Diye sorular yönelttiğinizi biliyorum. Tabi ki kazanılacak, tabi ki para işe yaracak, tabi ki borcumuzu, nafakamızı ya da bir yaramızı saracak… Bu kaçınılmaz.

Demem o ki tıpkı şairin dediği gibi:  ''insan mı paraya bağlı, para mı insana bağlı? Bu, insana bağlı…''

Selam ve dua ile…