Çin, yaklaşık 25 yıldan beri devam ettirdiği ekonomik politikaların sonucunda dış ticareti artırmaya imkan veren bir üretim modeli gerçekleştirmiştir. Bunu sağlamak için Çin, ekonomide gelişme sürecinde iç ve dinamikleri uygun olarak kullanmıştır.
Çin'in ihracatında hızlı artışı, para birimi Yuan'ın ABD doları ile birlikte uluslar arası piyasalarda değerinin düşmesi ile açıklamak kısmen doğru olsa bile, dış ticaret hacmindeki artışın asıl sebebi yapısal değişimdir. Ucuz, işgücü, maliyetleri azaltmış ve uluslar arası piyasalarda Çin mallarının rekabet gücünü artırmıştır. Ülkeye teknoloji girişinin kolaylıkla sağlanabilmesi, üretim kapasitesini ve malların kalitesini artırmıştır. Asya'daki üretim ve ticaret ağı Çin'in uluslar arası pazarlara uyumunu kolaylaştırmıştır. Ayrıca Çin'in dış ticaret hacmindeki artışta yabancı işletmeler de önemli bir paya sahiptir.
ABD Çin'in ihracattaki en büyük pazarıdır. 2007 yılında Çin ihracatının %19'u ABD'ye yönelmiştir. ABD'nin yansıra ihracat Asya kıtasında Hong Kong, Japonya ve Güney Kore'ye yönelmiştir. Diğer taraftan Japonya Güney Kore ve Tayvan Çin'in ithalatında ve karşılıklı ticarette giderek önemi artan ticari partnerlerdir. 25 üyeli bir blok görünümü ile AB de Çin'in önemli ticari partnerleri arasında yer almaktadır. Hong Kong özel durum nedeniyle Çin için bir antrepo ve export merkezi durumundadır. Bu durum Hong Kong'u Çin dış ticaret istatistiklerinde olduğundan daha önemli bir partner gibi göstermektedir.
Çin'de dış ticaret alanındaki yetkili kurumlar, bu konunun uzun dönem planlamalarını da yapan ve Devlet Konseyi'ne bağlı çalışan Devlet Planlama Komisyonu ile Devlet Ekonomik Komisyonu'dur. Diğer etkili kuruluşlar; Özel Ekonomik Bölgeler Bürosu, Devlet İthalat ve İhracat Ürünleri Denetleme İdaresi, Gümrükler Genel İdaresi, Çin Seyahat ve Turizm Bürosu, Çin Uluslararası Ticareti Teşvik Konseyi olarak sayılabilir.
Başlıca Sektörler
Çin'de başlıca sektörlerde tarım ve hayvancılık, sanayi, madencilik ve inşaat sektörü gelmektedir.
Tarım ve Hayvancılık
Tarım, Çin ekonomisi için önemli bir sektördür. 2006 yılında Tarım sektörünün nominal GSYİH'ya olan katkısı %11,7 civarında gerçekleşmiştir. Ülkede toplam istihdamın %44'ü tarım sektöründe çalışmakta ve çiftçilik, ormancılık, besicilik ve balıkçılık ile geçinmektedir.
Ülkede pirinç, buğday, jüt, şeker kamışı ve bazı tropikal ürünler üretilmektedir. Büyük bir tarım ülkesi olan Çin, ilk defa 1994 ve 1995 yıllarında önemli miktarlarda hububat buğday ve pirinç ithal etmek zorunda kalmıştır. Bu konuda yapılan tahminlerde, 2010 yılında Çin'in ithal etme ihtiyacı göstereceği hububat miktarı kadar, ihraç edilebilecek hububatın dünyada henüz üretilmediği ifade edilmektedir. Uzun vadede Çin'de hububatın yanı sıra diğer gıda maddeleri arzında da problemler yaşanması beklenmektedir. Diğer taraftan, Çin'in tarımsal üretiminde kendi kendine yeterliliği hususunda endişeye gerek olmadığı, normal şartlarda, iyi bir planlama ile hububat ithalatının, toplam tüketiminin % 5'ini geçmeyeceği de belirtilmektedir.
