Çocuk Eğitiminde Altın Kurallar

Geçenlerde bir okulda verdiğim konferansta çocuk eğitimine dair -emekli eğitimci olarak- edindiğim tecrübe, bilgi ve ilkeleri velilerle paylaştım.Her birisi için kitap yazılabilecek bu ilkeleri siz değerli okurlarımla da paylaşmayı uygun buldum.Başta anne ve babalar olmak üzere herkese yararlı olacağını umuyorum.   
-Eğitim, doğruları söylemek değil, doğruları yapmaktır. Çocuklar öğütten çok, iyi örneğe ihtiyaç duyarlar.
 -Çocuklara "ne" düşünecekleri değil, "nasıl" düşünecekleri öğretilmelidir.
Çocuklarımızı "kişilik sahibi" yapmak için düşünce, istek ve inandıklarını keşfetmelerine izin verin. Onlarla duygu ve ihtiyaçları hakkında konuşun. Çocuklarınıza vereceğiniz en değerli hediye, ilgi ve zamanınızdır.
 -Çocuk, anne-babanın görülen bir çok özelliğini aldığı gibi, görülmeyen özelliklerini de alır.
-Çocuklarınızın anlattığını yorgun ve üzüntülü olsanız da, mutlaka dikkatle gözlerine bakarak ve içtenlikle dinleyin.
-Onlara değer verdiğinizi "beden dilinizle" hissettirin.Duygu ve düşünceleri hakkında onlarla karşılıklı konuşun.Onu dinlemiyorsanız, bir süre sonra onun da sizi dinlemediğini görürsünüz.
-Çocuğunuzun yaşına ve gelişimine göre, uygun görev ve sorumluluklar verin. Hangi yaşta olursa olsun, çocuğunuzla oynama ve onun heyecanına katılma fırsatını kaçırmayın.
-Çocuğunuza "ne" söylediğinizden çok daha önemli olan, "nasıl" söylediğinizdir.
-Çocuğunuzun problemlerini kendi kendine çözmesine fırsat verin. Çözemediği vakit devreye girin.
-Çocuğunuzu başkasının çocuğuyla kıyaslamayın. Onlara hep çocuk gibi davranırsanız,hep çocuk kalırlar.
-Sık eleştirilen çocuklar, içe kapanık ve güvensiz olurlar.Onların yanlışlarını değil doğrularını yakalayın.
-Takdir edilen çocuklar, güvenli ve dengeli olurlar.Anne-baba ve arkadaşlarını da takdir etmeyi öğrenirler.
-Aşırı sevgi ve takdir, çocuğunuzu "şımarıklığa" yöneltir.´ Korkuya değil sorumluluğa dayalı disiplin verin.
-Çocuklarınıza "tembel","sorumsuz","inatçı","huysuz" gibi sıfatlarla hitap ederseniz öyle olma ihtimali artar.
 -Suçlanan, her konuda kabahati bulunan çocuklar, suçlamayı ve yalan söylemeyi öğrenirler.
-Kızgın iken çocuklarınıza hayat dersi vermeye kalkmayın.
-Çoçuklara ne aşırı baskı yapılmalı , ne de aşırı serbest bırakılmalıdır. Anne-babalar, çocuklarına karşı davranışlarında mutlaka tutarlı olmak zorundadırlar.
-Çocuğunuza hep kendi isteklerinizi söylerseniz, ergenlik çağından itibaren istemediklerinizi işitirsiniz.
-Arkadaşlarına karşı çıktığınız zaman, çocuğunuzu kendinizden uzaklaştırır, onlara yaklaştırırsınız.                  -İşyeriniz olsa bile,14 yaşından sonra tatillerde çocuğunuzun başka işyerlerinde çalışmasına imkan verin.
 -Çocuğunuzun kendisi olmasına istedigi mesleği seçmesine izin verin.
-Çocuğunuza istemediğiniz hareketleri yasaklamadan önce, yasaklama nedeninizi mutlaka açıklayın.
-Çocuğunuza ne kadar çok kural koyarsanız, o kadar çok çatışır, kızar ve disiplin sorunu yaşarsınız.
 -Çocuğunuzu ilgilendiren bütün konularda, kararı onunla birlikte verin.
-Çocuklar devamlı emir almaktan hoşlanmazlar.Hangi yaşta olursa olsun, çocuğunuzun fikrini sorun.
-Dövülen çocuklar, kavga, geçimsizliki ve düşmanlık öğrenirler."Ceza" köreltir."Ödül" ise geliştirir.                     -Topluma faydalı, değişik ve yenilikler yapan insanları, çocuklarınıza örnek gösterin.
-Anne ve babalar çocuklarını doğal olarak sever.Ancak, bunu her fırsatta söylemelerine gerek yoktur.             
Çocuklarımız Allah'ın (CC) emanetleridir.Onları iyi yetiştirirsek,torunlarımız,onların torunları da iyi yetişecektir.Kıyamete kadar neslimizin de iyi yetişmesine katkı sağlamış olacağız.Öldükten sonra amel defterimiz açık kalacaktır. Ebeveyni olarak iyi yetişmelerine neden olduğumuz yüz binlerce,belki milyonlarca torunumuzun cennette çevremizde toplandıklarını düşünsenize...Görmek nasip olur inşaallah...!