Aşağıdaki sözlere, şiirlere kulak verelim ve düşünelim;
Olmak mı? Görünmek mi?
"Hayırlı Ramazanlar" demekle Ramazan hayırlı olmaz.
Kur'an ne zaman elimizden tutar, yanımızda olur biliyor musunuz? Kur'anca düşündüğümüzde!
Söz mü? Davranış mı? Maske mi? Gerçek yüz mü?
Çok konuşacağımıza, maskelerimizi çıkaralım.
Neden kaybediyoruz biliyor musunuz? Çok konuşmaktan, sözümüz özümüze uymadığından!...
"Dava adamı öldü" diye ağıt yakıyoruz! Biz dava için ne yaptık? Yapıyoruz?
"Karanlığa küfretme bir mum da sen yak" der bir güzel söz. Kaç tane mum yaktık?
Sayfalar, sütunlar; "Kahrolsun İsrail" sloganlarıyla dolu! Gerçekten samimi miyiz?
Ah Vefa!
Gerçekten vefa nerede?
Yoksa bir semt ismi mi?
Veya bir anka kuşu mu?
Serap gibi görünen hayal mi?
Kendimizi aldatmayalım,
Avutmayalım da!
Nerede o samimiyet, içtenlik?
Dost deyince canını verecek!
Aşk deyince ölecek!
Kendisi için istediğini,
Dostu için de isteyecek,
Ahde vefa gösterecek!
Bir fincan kahve için,
Kırk yıl hatır güdecek,
Hayatını insanlığa hibe edecek!
Dava!
Dava arkadaşlığı, bambaşka iş,
Hilesi, sahtesi, olmuyor hiç.
Dava yazar, dava okurlar,
Dava için yaratıldı o kullar.
Dava; memleket, dava; insanlık,
Rüyamız dava, sevdamız dava!
Arkadaş!
Sessizlik iyi, her zaman yoldaş,
Dilini boşa yorma arkadaş,
Vicdan senin için bir sırdaş,
Başını taşa vurma arkadaş!
Varsın, eller ne derse desin,
Beynin kimseye satma arkadaş,
Özgür olmak dünyaya değsin,
Esaret belasına çatma arkadaş!
Dost kalmak her şeye bedel,
Nadana sırrın verme arkadaş,
Aynı cevheriz, bu kin neden?
Bedeni çamura salma arkadaş!
Dinle Sevgili Dostum!
Dünyaya gelenler gülmek istiyor,
Hakikati, doğruyu bilmek istiyor,
Huzur isteyen, Hakk'ı bulmak istiyor,
Dünya Kur'an'la güzeldir, sevgili dostum!
Ne zaman İslam'a sırt dönersek,
Hakk'ın mekânında ters gidersek,
Dünya için, dini feda edersek,
O vakit dünya zindan, sevgili dostum!
"Modernizm” dedik, İslam'a küstük,
"Çağdaşlık” dedik, Kur'an'ı astık,
Allah'a sırt döndük, hep faka bastık,
İnsanlık böyle bozuldu, sevgili dostum!
Ne deli gömlekleri giydirildi bize,
İstediler ki dindarlar, gelsinler dize,
Mütedeyyinlerin ne zararı var size?
Mahalle baskısı uydurdular, sevgili dostum!
Başörtüyü "öcü” sandılar, baştan aldırttılar,
Ahmakları mankurtlaştırıp, dine saldırttılar,
İlme karşı diye İslam'ı rafa kaldırttılar,
Ne satılık kafalar gördük, sevgili dostum!
NE KALDI?
Ahlak gitti, "sız" kaldı,
İnsanlık ıssız kaldı!
Edeb yok oldu, "siz" kaldı,
Toplum ortada dipsiz kaldı!
Dava, aşk lafları sadece lafta kaldı,
Herkes aşktan söz ediyor,
Aşk da, dava da rafta kaldı!
Sanal alem, banalı doğurdu,
İnsanlık şirazeden çıktı sınıfta kaldı!
Kara gözlüm
İnsanlık bu değil bil kara gözlüm?
Gözyaşlarım akıyor sil kara gözlüm!
Ahlak, şeref ayaklar altında,
Sevgi ayaklar altında gör kara gözlüm!
"Ahlaksızca davrananlar var” diyenlere,
Kahpece saldıranlar var kara gözlüm!
Ahlak, şeref çarşıda satılmaz,
İnsanlık içten gelir, yabana atılmaz,
Bu gerçekleri gör kara gözlüm!
