Artık Özlemiyorum


Yıllara inat geçen günlerimde artık geçmişe özlem duymadan yaşamak istiyorum. Yıl 1982 görev yeri kağıdım geldiğinde duyduğum heyecan şu an hissettiğim üzüntümden daha azdı sanırım. Tokat Ticaret Lisesi İngilizce Öğretmeni olarak atanmıştım. Heyecanla hazırlanıp ailemle birlikte Konya otogarından Ankara aktarmalı Tokat merkeze başlayan yolculuk. İlk öğretmenlik heyecanı ilk öğrencilerle buluşma ders defterini imzalamayı bilmeden girilen ilk ders. İdealist düşünceler birşeyler öğrenebilme heyecanı boyumdan büyük neredeyse yaşıma yaşları yakın öğrencilerim içlerinde nişanlı olan bile vardı. Öğretmenlik kutsal bir görev aslında bizlere sunulan bir hediyeydi öğretmen olmak. Onca olaylı çatışmalı İçin için kaynayan bir Türkiye ortamında olurken patlayan silahlara, yenilen dayaklara jandarma gölgesinde geçen teneffüs saatlerine rağmen insan olmayı unutmadan Atatürk ilkelerine bağlı her bir öğrenciyi birer deniz yıldızı misali denizle buluşturmak adına mesleğe atılan ilk adımla ilk gururla bu satırları yazan ben şimdi " Özlem duymuyorum artık” diyorum.

Neden derseniz; o heyecan o idealist düşünceler ile gençlerin gözlerinde gördüğüm öğrenme ışığını bu gün karşılaştığım gençlerin onda birinde görememenin üzüntüsünü yaşıyorum. Güzel gençler yetiştirdiğime inancım hiç kaybolmadan yaşamanın tadı " dönemin insanını yetiştirememenin” acısıyla çatışır hale geldi. Gün geçtikçe yozlaşan bir eğitim sistemi, sadece para kazanmak ile eğitim öğretimin amacını unutan öğretmenliklerin var olması çocuklarını iyi yetiştirdiklerini sanan anne babaların ilerleyen teknoloji adı altında bebek arabasındaki çocuğunun eline bile telefonda oyun açıp çevreden koparan bir mantık bana öğretmenliğimi özletmiyor. Öyle aile fertlerinin bir tanesini bile yetiştirmiş, maddiyatı insani değerlerin önüne koymayı, demokrasiyi Cumhuriyeti evlatlarına bırakabilecekleri Özgür bir vatanın olmaya bileceğini düşünmeyen bir aile ferdi bana öğretmenliğimi özletmiyor sadece ama sadece üzülüyorum ve dua ediyorum güzel bir Türkiye güzel insanlık İçin…..


Yazarın Diğer Yazıları