Kimliğin... Boş bir kağıda söz katar. Bir ıslak imza... Borç senetlerinde ise; rakama tescil olur. İki "evet' in” birleştiği anda yemin olur cüzdana atılan imza... Sevmeye, korumaya, beraberliğe, biz olmaya yemin...
Sokağa çıktığında gördüğün yapılar, hele de camiler; mimarının imzası... Ama binlerce mimar geçse de hayattan... En muhteşem imza Selimiye, Süleymaniye ve illa ki Sinan... Akif'in deyimiyle "Hadi gel yıkalım şu Süleymaniye'yi desen 2 kazma kürek, 2'de ırgat gerek ancak hadi gel yapalım şunu geri desen; bir Sinan bir de Süleyman gerek...” Sahibini isteyen imzalar...
Peki Mevlana'nın, Yunus'un, Bestami ve daha nicelerinin imzası nerede? Neden her asırda kulağımızda onların sesi... Gönüllerimize nasıl bir imza atmışlar ki... Dilden dile... Gönülden gönüle asırlardır bâki...
Ve insan... Allah'ın, Yüceler yücesinin şu kainatta en muhteşem imzası... Nasıl severek yaratmış bizi ki; birbirinin aynı gibi olan parmaklarımızın dünya üzerindeki milyonlarca insan da bir benzeri yok... Parmaklarımız kimliğimiz... Her insanı en özel yapan imzası... Yaradan'ın "Kulum Sen benim için özelsin; Dünya'da bir benzerin yok” nidası...
O zaman bu sevgiyi hisset... Seni seveni zikret... Son imza... O'na kavuşurken aşkla "Eşhedü Enla İlahe İllallah Ve Eşhedu enne Muhammeden abduhu ve resûlûhü” öyle yaşa, Öyle sev ki; Hayatının anlamı bu son imza seni O'na taşısın...
