İnsanı mahlukatın şereflisi olarak yaratan Rabbimiz, insan hakları konusunda da en kapsamlı hükümleri teşri kılmanın yanında yetimlere daha çok dikkat çekmiştir.
Yetim olmak insanın seçtiği bir durum değildir. Tamamen İlahi iradenin tasarrufudur. Diğer insanlar için bir imtihan vesilesidir.
Yetime sahip çıkmak imtihanı kazanma vesilesi olabileceği gibi, ilgisizlik ve zulüm de imtihanı kaybetmesine sebep olabilir.
İslam'ın ilk yıllarından itibaren yetimler hakkında birçok Âyet ve hadisi şerif bulunması durumun ehemmiyetini ortaya koymaktadır. Mübarek Kur'ân ayı vesilesiyle kısaca da olsa bu konuyu sözlerin en güzeli ve doğrusu olan Kur'ân'a ve sünnete bırakalım.
"…Bir de sana yetimleri soruyorlar. De ki: Onların durumlarını düzeltmek hayırlıdır. Eğer onlara karışır (birlikte yaşar)sanız (sakıncası yok. Onlar da) sizin kardeşlerinizdir…” (Bakara 2/220)
"Sana Allah yolunda ne harcayacaklarını soruyorlar. De ki: Hayır olarak ne harcarsanız o, ana-baba, akraba, yetimler, fakirler ve yolda kalmışlar içindir…” (Bakara 2/215)
"(Rabbin) Seni yetim bulup da barındırmadı mı? Seni, yolunu kaybetmiş olarak bulup da yola iletmedi mi? Öyleyse sakın yetimi ezme.” (Duhâ 93/6-9)
"Gördün mü o hesap ve ceza gününü yalanlayanı. İşte o, yetimi itip kakan, yoksula yedirmeyi özendirmeyen kimsedir.” (Mâ'ûn 107/1-3)
"İyilik, yüzlerinizi doğu ve batı taraflarına çevirmeniz(den ibaret) değildir. Asıl iyilik, Allah'a, âhiret gününe, meleklere, kitap ve peygamberlere iman edenlerin, mala olan sevgilerine rağmen onu, yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışa,(ihtiyacından dolayı) isteyene ve (özgürlükleri için) kölelere verenlerin, namazı dosdoğru kılan, zekatı veren, anlaşma yaptıklarında sözlerini yerine getirenlerin ve zorda, hastalıkta ve savaşın kızıştığı zamanlarda (direnip) sabredenlerin tutum ve davranışlarıdır. İşte bunlar doğru olanlardır. İşte bunlar, Allah'a karşı gelmakten sakınanların ta kendileridir. (Bakara 2/177)
"Rüşdüne erinceye kadar, yetimin malına ancak en güzel şekilde yaklaşın. Verdiğiniz sözü de yerine getirin. Çünkü söz (veren sözünden) soruöludur.” (İsrâ 17/34)
"Yetimlere mallarını verin. Temizi pis olanla (helali haramla) değişmeyin. Onların mallarını kendi mallarınıza katıp yemeyin. Çünkü bu büyük bir günahtır.” (Nisâ 4/2)
"Yetimlerin mallarını haksız yere yiyenler, ancak ve ancak karınlarını doldurasıya ateş yemiş olurlar ve zaten onlar çılgın bir ateşe (cehenneme)gireceklerdir.” (Nisâ 4/10)
"Hayır, hayır! Yetime ikram etmiyorsunuz. Yoksulu yedirme konusunda birbirinizi teşvik etmiyorsunuz. Haram helal demeden mirası alabildiğine yiyorsunuz. Malı da çok seviyosunuz.” (Fecr 89/17-20)
"Allah'a ibadet edin ve ona hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ana-babaya, akrabaya, yetimlere yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolcuya, elinizin altındakilere iyilik edin. Şphesiz Allah kibirlenen ve övünen kimseleri sevmez.” (Nisâ 4/36)
Kendisi de bir yetim olan Alemlere rahmet Peygamberi (AS) de birçok hadislerinde konuya dikkat çekmiştir. İki rivayetle iktifa edelim.
"(Orta parmağı ile baş parmağını yan yana getirerek) Ben ve yetime bakan kimse cennette şöyleyiz” (Buhari Talak, 14)
"Müslümanlar arasından kim bir yetimi alarak yiyecek ve içeceğine ortak ederse, affedilmez bir günah (şirk) işlememişse, Allah mutlaka onu cennete koyacaktır.” (Tirmizi Birr, 14)
Şirke bulaşmayan Müslüman için muazzam bir müjde ile yetime sahip çıkmanın garantisi veriliyor. Bu fani alemden, baki aleme yapılabilecek en güzel yatırımdan bahsediliyor. Yapabilenler ne bahtiyardırlar.
