Ne Ara Böyle Olduk

İki hafta önce Antalya'da yaşanan bir olayı haberlerde görünce dehşete kapıldım resmen…

Adamın biri ne adamı caninin biri köpeğine zarar veren adli dengesi bozuk komşusunu arabasının arkasına iple bağlayıp metrelerce sürüklüyor. Tabi burada kimin adli dengesi bozuk oda tartışılır yani…

Bu olay ülkemizde yaşanan vahşetlerden yalnızca biri. Nice duyduğumuz duymadığımız olaylar var. Açıkçası sokakta kimseye bir şey söylenmiyor. Selam versen saldıracak insanlar var toplumda maalesef…

Yahu bu toplum ne ara böyle gergin yay oldu, patlamaya hazır bir bomba haline dönüştü Allah aşkına..?

Geçenlerde şehrimizde sırf yol vermedi diye kalbinden bıçaklanıp öldü adamcağız. Olacak şey mi bu..?

Hiç kimsenin kimseye tahammülü yok artık. Kimse kimseyi idare edemez oldu. Şu üç günlük dünyada…

Üzülerek söylüyorum; yani resmen insanlar birbirinden tiksinecek hale geldi…

Her gün bir şiddet haberi var haber bültenlerinde. Öyle ki bu bazen bir kavga haberi oluyor bazen de bir cinayet haberi…

Cana kıyacak kadar bir öfke…  Nasıl bu hale geldi bu toplum..?

Yahu insan insanın ilacıdır, dermanıdır… İnsan insana bu zulmü yapar mı..?

Allah-ü Teala insanı insana muhtaç yaratmış…

Dinimiz İslam neyi emrediyor? Kim olursa olsun yardımlaşmayı, hemhal olmayı, derdiyle dertlenmeyi emrediyor bizlere…

Efendimiz (S.A.V.) "Sizden biriniz, kendisi için arzu edip istediği şeyi, din kardeşi için de arzu edip istemedikçe, gerçek anlamda iman etmiş olmaz.” Buyurmuştur…

Bu Hadis-i Şeriften mü'minlerin kardeş olduğu anlamı çıkmıyor mu? Mü'minlerin arasındaki bağın ölçüsünü, önemini vurgulamıyor mu..?

Atalarımız "Komşu komşunun külüne muhtaç demişler” Demişler de gel de sen bunu yukarıda bahsettiğim cani komşuya anlat...

Sırf ses yapıyorlar diye üst kat komşusunu av tüfeğiyle öldüren, koca bir aileyi yok eden o caniye anlat…

Bunca manevi telkine rağmen hala insanlar birbirlerini çekemiyorsa o zaman bu inanların maneviyatlarını gözden geçirmeleri gerek zira burada bir eksiklik olduğunu düşünüyorum ben…

Sabır, mütevazilik, mülayimlik, erdemli olmak maneviyattan gelir…

Misal; sabır nedir? Sabır tahammül etmektir. Sabır zorluğa göğüs gerebilmektir. Sabır öfkeyi kontrol altında tutandır. Sabırsız insan öfkesini kontrol edemez ki…

Manevi boyutun da sorun olan insanda sabır olması mümkün müdür? Öfkesine de mâni olamaz sabırsız insanlar…

Hal böyle olunca öfke, hiç dinmeyen bir rüzgâr gibi eser durur böyle insanların içinde… Tahammül edemezler hiçbir şeye…

En küçük şeyde parlar kırar, yıkar, döker böyle insanlar… Kimisi pişmanlık duyar yaptıklarından kimisi de hiç pişmanlık duymaz yine bildiğini okur…

Karşısındakine mütevazi davranan, anlayışla karşılayan mülayim insanlar her daim kazanan insandır…

Öfkeyle hareket edenleri de şüphesiz bir hüsran beklemektedir…

Ne demiş atalarımız; "Öfke ile kalkan zararla oturur…

Rabbim hidayet versin öfkesinin esiri olmuş insanlara. Bizleri de onlardan ve onların şerrinden fersah fersah uzak kılsın…

Gönül'e Dokunuş / Emrah Savsar / 21 Mayıs 2024 Salı