Mübarek Ramazan bayramımızı uğurladık, bir dahaki Ramazan bayramı kimlere nasip, kimlere kısmet. Aslında bayram bitmedi, bir bayramı uğurladık sadece, önümüzde nice bayramlar var. Eskiler derler ya, "deliye her gün bayram”.
Evet, kederden, tasadan, gamdan, kasavetten, acıdan, hastalıktan salim ve uzak olduğumuz, sağlıklı nefes aldığımız, sağlık ve sıhhat içinde geçirdiğimiz her an, her gün bayram.
Günah işlemediğimiz, günahsız geçirdiğimiz her gün bayram. Rabbimizin rızasına uygun yaşayabildiğimiz, Salih amel işlediğimiz, gönül aldığımız, gönül yaptığımız, sılayı rahimde bulunduğumuz, hasta ziyareti yaptığımız, bir fakiri sevindirdiğimiz, bir acı doyurduğumuz, bir garibanın elinden tuttuğumuz, ölümün kıyısındaki birini hayata bağladığımız, bir mazlumdan, bir salihten dua aldığımız, ana-babamızın yüzüne baktığımız, dualarına mazhar olduğumuz, ölmüşlerse dua ettiğimiz her gün bizim için bayram.
Ağlayan bir çocuğun eline şeker verip susturduğumuz, oyuncak, elbise veya ayakkabı alıp sevindirdiğimiz gün bizim için bayram, o çocuk için daha büyük bayram.
Sabaha kadar ağrıdan- sızında uyuyamayan bir hasta için ağrılarının kesilip uykuya dalıvermesi, bir saat olsun kestirmesi ve dinlenivermesi bayram.
Çürümüş dişi sızlayan, günlerce uykusuz kalan birinin, dişinin çekilmesiyle ağrısının dinivermesi bayram.
Günlerce midesine bir lokma girmeyen, sıcak yemek göremeyen, aç yatan bir insanın bir lokma bulup açlığını bastırması onun için bayram.
Savaş ortamında bombalar altında, teyyare seslerinden korkular içinde gözüne uyku girmeyen insanların, çocukların bir gece olsun kokusuz uyuyabilmesi onun için bayram.
Yıllardır kiralık evlerde oturan, kira vermekte zorlanan, kira veremediği için çok zaman evlerden atılan bir garibanın ev sahibi olduğu, TOKİ'den ev çıktığı gündür bayram.
Yıllardır "benim de bir arabam olmayacak mı” diye dua eden, başkalarının arabalarını gördükçe imrenen, içi sızlayan, komşunun arabasına bindikçe eziklik duyan birinin ara sahibi olduğu gündür bayram.
Ağır bir hastalıktan şifa bulan, ölümün kıyısından hayata dönen insanın yaşadığı her gün bayram.
Günlerce, aylarca, hatta senelerce gurbetteki evladının yolunu gözleyen, terör örgütlerine kaptıran, gelen olur mu diye kapılara bakınan gözü yaşlı bir anne -babanın evladına kavuştuğu, evladın bir bayram günü gelip anne- babasının elini öptüğü, sarılıp kokladığı, yüzüne doya doya baktığı gündür bayram.
Yıllarca iş arayıp bulamayan, kapılardan eli boş çevrilen, babasından harçlık isterken utanan bir gencin ilk defa sağlam maaşlı bir iş bulup sevinçle imza attığı, umutla eve döndüğü, bir memur veya öğretmen adayının ümitlerinin söndüğü bir anda atamasının yapıldığı gündür bayram.
Sabah evden parasız-pulsuz çıkan, o gün iş bulup çalışan ve akşam evine eli dolu gelen, aldığı bir şeker ile küçük çocuğunu sevindiren babanın duyduğu neşe ve hazdır bayram.
Bir tartışma sonuncu eşi evi terk eden, akşam evine gelince eşini evinde bulan adamın duyduğu sevinçtir bayram.
Mahkeme kapısından dönen, boşanmaktan son anda vazgeçen bir karı-kocanın yeni bir hayata başlarken duyduğu sevinçtir bayram.
Yıllardır çocuk hasreti çeken, doktorlara giden, tüp bebek tedavileri gören bir evli çiftin çocukla müjdelendiği gündür bayram.
Yıllardır izini kaybettiği sevdiğinden bir haber alan, ummadığı bir anda telefonu çalan insanın duyduğu sevinçtir bayram.
Sevenin sevdiğine kavuştuğu, acın karnının doyduğu, susuzun suya kandığı, oruçlunun iftarını açtığı, müminin imanla öldüğü, sıratı geçtiği ve cennete kavuştuğu andır bayram.
Hasılı bayramlar bitmez, bir bayram biter, bir bayram başlar, her bayram başka bir bayramın müjdecisidir. Yeter ki bayramları bilerek, anlayarak, şükrederek yaşayabilelim. Yeter ki o bayramları bize lütfeden Rabbimizi tanıyalım. Yeter ki her nefes aldığımız günün bizim için bayram olduğunu bilelim ve ömrümüzün her anını değerlendirelim.
Rabbim ömrümüzün her anını bayram gibi yaşamayı, her kavuştuğumuz günü, her aldığımız nefesi bayram bilmeyi nasip etsin.
