Konyaspor’da korkutan düşüş
Güzel insanlar güzel yerde ölürler! Güzel insandı, güzel yerde öldü
12. KONYA KİTAP GÜNLERİ
Tekstil patronları her şeyi devletten beklemek yerine biraz özeleştiri yapmalı
SAHTE DİN VE TARİKATLAR
1 Ekim 1949 Unutulmuşların Çığlığı Doğu Türkistan 76 Yıldır Zulüm altında
İMANIN İBADETE, İBADETİN DE İMANA ETKİSİ
DOĞUM VE ÖLÜM ARASINDA...
SAVAŞIN GALİBİ HAMAS MÜCAHİTLERİ VE GAZZE HALKIDIR.
Anlaşma sürecine olumlu katkı vermek
Doğa’dan Allah’a…
HASTALIK BİR NİMET MİDİR?
Kazanmak İçin Mücadele Gerek
Musluktan Akan Yalanlar, Akmayan Sular
İKİ DEYİM
Olmaklık Üzerine Bir Aynadan
iPhone 17 almayın, TOGG alın
Basit hatalar ağır fatura
TRAFİK SORUNUN ÇÖZÜMÜ İŞTE BURADA!
Efsanelerin Yemişi
Rakamlarla Otomobil Piyasası
Başlangıcı olan her şey bitişi tadacak, var olması tarih ile belirlenen her yaşamın sonuna da tarih atılacak. Zamansız ve mekansız olmak; sadece bize hayat verene mahsus.
Dünya; milyonlarca yaşına etrafında dönerek meftun olduğu güneş yılına göre bir sayı daha ekliyor. Yılın Aralık penceresinden geriye baktığımızda ; şahit olduğumuz ve dostlarımızla , eşimizle, canlarımızla bizi vedalaştıran en büyük hüznümüz Covid 19 du .
Dünya bu yıl da aynı anda pek çok yerde çıkan, çıkartılan yangınlarla, terör saldırıları ile patlayan yanardağlar, seller, kasırgalar, depremler ile sınandı.
Her insan yaşadığı yılların şahididir ve insanı diri tutan en sevdiklerini bile toprağa verip ayrılırken geride kalan dostlarına” görüşmek üzere” dedirten umududur. Yaşamı anlamlı kılan; ne aradığınızı bilmenizde, aradığınızın kendi içinizde olduğunu sezmenizde, mutluluğu yolculuğun sonunda değil yol boyunca kullanmanızdadır.
Müziğin usta ismi Beethoven ‘in keman tutuşunu gören müzik öğretmeni onun için” asla müzisyen olamaz” demiştir. Bizi anlamlandıran şey; başkalarının gözündeki görüntümüz olamaz. İçimizdeki sesi hayatımıza aksettirebilmeli, binlerce kez düşsekte ayağa kalkacak umudu; karları delen kardelenlerde, kupkuru bir dal iken yeşillenen , meyve veren ağaçlarda bulmalıyız.
Yaşamımızın başlangıç ve bitiş tarihleri değil önemli olan… Kaç kez sırtüstü uzanıp, aya ve yıldızlara baktık? Kaç kez güneşin doğuşunu hiçbir ressamın çizmeye muvaffak olamadığı o renk sıkalasını seyrettik? Kaç kişiye gülümsedik? Kaç gönüle girdik? Aldığımız nefesin, yediğimiz lokmanın, giydiğimiz esbabın hakkını verdik?
Çünkü bu yıldan benim aklımda kalan; yangının içinde elleri ayakları yanmasına rağmen kurtarma çalışmalarına ara vermeyen güzel insanlar… Evden yiyecek- içecek hazırlayıp çalışanlara götüren merhametli yürekler… Avucu ile köpeğe su içiren, kediyi üşümesin diye ceketinin içinde saklayanlar… Salgınla mücadelede gecesini gündüzüne katıp umut olanlar, öğretimi ve öğrenmeyi sanal dünyaya taşıyanlar… Hangi imtihanın içinden geçerse geçsin bir insana , bir canlıya, bir yaşama ulaşmayı, faydalı olmayı dert edinenler…
2022'nin Aralık kapısından geriye bakmak nasip olursa kendime bir hedef belirledim. Daha çok kitap okuyacağım, daha çok şiir ezberleyeceğim, daha çok öğreneceğim ama en çok dinleyeceğim..
Dinleyeceğim; sevdiklerimi, etrafımı, kainatın sesini, bütün seslerin bittiği yerde tüm kalbimle içimdeki beni dinleyeceğim….
BİLİYORUM Kİ; DİNLEDİKÇE GÜZELLEŞECEĞİM…
İKİ DEYİM
ZEHİR
VİCDAN
VİCDAN FİLOSU
GÖĞE BAKALIM
ERİNMEDEN
YÜREK YANGINI
İNSAN EDER
ÜMİDİMİZ VAR
DOĞRU