AHLAK VE VİCDANIN SESİ MISIRLI YAZAR MUSTAFA LUTFİ EL-MENFALUTİ
SOKAKLARIMIZ YABANCI, TABELALARIMIZ SUSKUN, KULAKLARIMIZ ESİR
ÖZÜ SÖZÜ BİR GÜVENİLİR ÖRNEK DAVA ADAMI OLMAK GEREKİR
Sessiz Çoğunluğun “Temiz Eller“ Manifestosu
YAŞANMIŞ İBRETLİK BİR OLAY: “İKİ KARDEŞ BİLMEDEN EVLENDİ.”
İncitici ve Kahredici Mağlubiyet
Çağdaş Atan’ın Konyaspor karnesi! 6 maç tek galibiyet
OECD, IMF, S&P,FİTCH, MOODY’S bir kere de yanıldık deyin be!
CUMHURİYET OLMASA BİZ OLMAZ MIYDIK?
Dinle Neyden/Gönülden
EĞİTİMDE BİR MİLAT BAŞLAMALI MI?
TEKNOKRATİK TEK DÜNYA DEVLETİ
MEVLANA’YI ANLAMAK
Konya’nın Taşına Toprağına İsmi Yazıldı
TERAZİ
SAĞLIK BAKANINA MEKTUP
11. YARGI PAKETİNE LGBT’DE EKLENMELİ
Bocuk Gecesi Cadılar Bayramı’na Karşı
Samsunspor ders verdi, Konyaspor izledi…
Bırakmanın İnceliği
Milletin ekmeği ile oynamayın! Konya’da ekmek neden zamlandı?
Musluktan Akan Yalanlar, Akmayan Sular
Başlangıcı olan her şey bitişi tadacak, var olması tarih ile belirlenen her yaşamın sonuna da tarih atılacak. Zamansız ve mekansız olmak; sadece bize hayat verene mahsus.
Dünya; milyonlarca yaşına etrafında dönerek meftun olduğu güneş yılına göre bir sayı daha ekliyor. Yılın Aralık penceresinden geriye baktığımızda ; şahit olduğumuz ve dostlarımızla , eşimizle, canlarımızla bizi vedalaştıran en büyük hüznümüz Covid 19 du .
Dünya bu yıl da aynı anda pek çok yerde çıkan, çıkartılan yangınlarla, terör saldırıları ile patlayan yanardağlar, seller, kasırgalar, depremler ile sınandı.
Her insan yaşadığı yılların şahididir ve insanı diri tutan en sevdiklerini bile toprağa verip ayrılırken geride kalan dostlarına” görüşmek üzere” dedirten umududur. Yaşamı anlamlı kılan; ne aradığınızı bilmenizde, aradığınızın kendi içinizde olduğunu sezmenizde, mutluluğu yolculuğun sonunda değil yol boyunca kullanmanızdadır.
Müziğin usta ismi Beethoven ‘in keman tutuşunu gören müzik öğretmeni onun için” asla müzisyen olamaz” demiştir. Bizi anlamlandıran şey; başkalarının gözündeki görüntümüz olamaz. İçimizdeki sesi hayatımıza aksettirebilmeli, binlerce kez düşsekte ayağa kalkacak umudu; karları delen kardelenlerde, kupkuru bir dal iken yeşillenen , meyve veren ağaçlarda bulmalıyız.
Yaşamımızın başlangıç ve bitiş tarihleri değil önemli olan… Kaç kez sırtüstü uzanıp, aya ve yıldızlara baktık? Kaç kez güneşin doğuşunu hiçbir ressamın çizmeye muvaffak olamadığı o renk sıkalasını seyrettik? Kaç kişiye gülümsedik? Kaç gönüle girdik? Aldığımız nefesin, yediğimiz lokmanın, giydiğimiz esbabın hakkını verdik?
Çünkü bu yıldan benim aklımda kalan; yangının içinde elleri ayakları yanmasına rağmen kurtarma çalışmalarına ara vermeyen güzel insanlar… Evden yiyecek- içecek hazırlayıp çalışanlara götüren merhametli yürekler… Avucu ile köpeğe su içiren, kediyi üşümesin diye ceketinin içinde saklayanlar… Salgınla mücadelede gecesini gündüzüne katıp umut olanlar, öğretimi ve öğrenmeyi sanal dünyaya taşıyanlar… Hangi imtihanın içinden geçerse geçsin bir insana , bir canlıya, bir yaşama ulaşmayı, faydalı olmayı dert edinenler…
2022'nin Aralık kapısından geriye bakmak nasip olursa kendime bir hedef belirledim. Daha çok kitap okuyacağım, daha çok şiir ezberleyeceğim, daha çok öğreneceğim ama en çok dinleyeceğim..
Dinleyeceğim; sevdiklerimi, etrafımı, kainatın sesini, bütün seslerin bittiği yerde tüm kalbimle içimdeki beni dinleyeceğim….
BİLİYORUM Kİ; DİNLEDİKÇE GÜZELLEŞECEĞİM…
TERAZİ
DUYMAK İSTEMİYORUZ.
YAPMAYIN!!
HOŞ EYLE
SANDWİCH -EKMEK ARASI
KALİTE
ŞÜPHE
İKİ DEYİM
ZEHİR
VİCDAN