Evinize bir misafir gelir; bir çocuğu vardır, girdiği andan itibaren terör estirir. Sofraya oturtursunuz; herkesin tabağına saldırır, başka çocuğun elindeki kaşığı ister,” bak seninki burada” dersiniz, yok kıyameti koparır.” Ben onu isterim” der…
Oyuncakları getirirsiniz; illa diğer misafirin çocuğunun elindeki oyuncağı ister,” o senin değil, bizim de değil, onu evinden getirmiş ,misafirin” dersiniz, nafile!. Hiç kimsede huzur bırakmaz, eline geçirdiğini kırar , döker, telef eder..
İsrail evlerin başına dert olan o terör çocuğu gibi. Neden çocuğu?.
İngiltere'nin tüm dünya devletlerinin içinde kurdurduğu şirketlerle besleyerek, Amerika'nın yardımı ile bu siyonist çeteyi, oluşumu korumaya aldığı için…
Filistin'in evine gelen bir misafir iken; tüm evi kırıp, döküp evin gerçek sahibinin hayat hakkına dahi göz koyan bu zalime , zorbaya ses çıkartılamayışın asıl sebebi, herkesin yutkunarak kabul ettiği, bu zalimin koruyucularının sahip olduğu baskın siyasi, askeri, ekonomik ve sapkın güç ..
Birleşebilmek için önce tek olmak gerekir. Bir birler binlerin gücünü oluşturur. Çekim gücü kuvvetli, sağlam bir halat yapmak istersen; önce lif lif sicimleri bir araya toplarsın .
.Hepimiz "benden başka yapan var mı ?”derdine düşmeden kendisinin sağlam duruşundan sorumlu olmalı. Zorbanın gücünü bitirecek yardımları kesmeli. Önce para kaynaklarını ciddiyetle, sadece insanlık adına boykot etmeli .Sonra kendi gücünü kullanacak oluşumlara destek vermeli.
Terör estiren bu zalimin; her eve önce misafir gibi gidip, tüm evi ele geçirene kadar, mülk edinceye kadar zorbalığının sonu olmadığını herkese anlatmalı. Bıkmadan usanmadan zorbalığı ve nankörlüğü etiketlenmeli..
Zalim pes edip, ev sahibinin mülkünden çıkıncaya kadar bütün vicdanlardan ret edilmeli.
Bütün gücü kayb görmeye başladığında tüm komşular birleşip, ilk fırsatta” nush ile uslanmayanın hakkı kötektir” uygulanmalı .
Bizim zalimin zulmünün biteceğine, ev sahibinin evini temizleyeceğine olan inancımız tam ama bizim sınavımız zulme yakınlık ve uzaklığımız.. Kendi vicdanımız…
