NEHİR

Yaşam;  hepimizin kıyısında olduğu büyük bir nehir ise eğer , o nehir bazen içindeki balıklarla bizi beslerken , bazen çekilip azalacak.
   Bazen tatlı bir akışla ruhumuzu dinlendirirken, bazen coşup etrafındaki tüm arazileri târumar edecek .
  Okuduğum bir haberde Türkiye'nin 2024 yılında hamilelik ve doğum sürecindeki anne ölümlerinde en düşük seviyede olduğu; ölümlerin 100.000 canlı doğumda 11,5 e düştüğü bildiriliyor.
   Yine bebek ölümlerinde de en düşük seviyeye inmişiz. Tam bu haberle sevinirken;  yan taraftaki haberde ise çöplüğe terk edilen bir bebeği kağıt toplayıcısının bulduğu gözüme ilişti.
   Bir tarafta bebek ölümleri en az seviyede , diğer tarafta elindeki yaşayan bebeği ölsün diye bırakmak…
    Çoğunca yaşam;  kıymetini bilmediğimiz,  içini dolduramadığımız anlardan oluşuyor.
   Otobüs durağında bir anne ve 4 yaşlarında falan bir kız çocuğu bekliyorlar.  Kız çocuğu o kadar tatlı ki;  esniyor, sağa sola bakıyor, neredeyse oturduğu yerde uyuyacak. Anne de eğmiş başını telefona;  çocuğun halinden bi haber.
    Telefonun akışından yanındaki yaşamı kaçırıyor. Yanına gidip elinden telefonu almak gibi deli bir his geçti içimden.
-" Bak yanında hızla büyüyecek ve bir daha istesen de bu yaşlarına şahit olamayacağın evladın var . Onunla şu otobüs durağında sohbetin keyfine var” demek istedim.
   İlla kaybetmeden var etmek, pişman olmadan o anı, anda olanları sevmek, sevindirmek öyle güzel ki …
   Bazen ıskalıyoruz yaşamın lezzetlerini. Oysa o kadar kolay ki …Bayramda büyükleri ve akrabaları ziyarete köyüme gittim. Köyde olmak; amcanı, dayını,hepsinin  çocuklarını görmek; yaşam  nehrinin bereketlenmesi gibi..
   Amcamın oğlu tam bir Karacaoğlan. Akşamdan bizi sabah kahvaltısına davet etti. Harika bir kahvaltıdan sonra aldı eline sazı ve bizler için özel yazdığı türküyü seslendirdi . Ardı ardına sazın tellerine vurdukça anın kıymeti o kadar arttı ki…
    Oradan bir başka amca oğluna, kızına, dayıya derken;  nehrin cıvıltısı yüreğimizde çağladı.
    Sıkıntılı günlerden geçsek de; bazen yaşam nehri getirdikleriyle bizi zorlasa da,  yaşadığımız ve yanımızda olanların kıymetini bilelim .
  Sevelim ki sevilelim…