Efendimizin(salllahü aleyhi vesselam) her gün yanında olan sahabesine sorduğu sorular var:
- Bugün bir hasta ziyareti yapan oldu mu?.
- Bugün ihtiyacı olanın ihtiyacını gideren oldu mu?.
- Cenaze sahibine gidip yarasına merhem olan oldu mu?.
Ruha iyi gelen bu işleri yapanları takdir,yapamayanları özendiren bir soru yağmuru..
Elimde 2 gündür; sanırım hünnap ağacının dalının sebep olduğu bir küçük kıymık var ve ne zaman oraya dokunsam canım yanıyor.
Duyduğumuz kötü haberlerde böyle.Alıştığımız her kötülük ruhumuza bir kıymık olup batıyor ve onu oradan temizlemedikçe canımızı yakıyor.
Bize örnek olarak sunulan güzel peygamberimiz( sallallâhu aleyhi ve sellem) iyi haberleri özellikle soruyor.
Ruhun bir amacı ve yola ihtiyacı var. Bu sorular iyiliğin ruhun amacı olduğuna işaret ediyor.
Medeniyetin toplumlara getirdiği haber alma,olma, dinleme, tartışma ölçüsü maalesef sadece ruhu hasta eden kötülükler ;hırsızlıklar,cinayetler, kavgalar, dolandırma hikayeleri vesaire.
Dünya metaı elde etme hususunda kendine her şeyi hak(!) gören bir zihniyet..
İyiliğin haber değeri yok.
Varlığımızı yokluğumuza tercih eden Allah bizi kendi ruhundan bir müjde ile şereflendiriyor.Onu verene yakışmamızı istiyor .
Yolun tarifinde bu var ama insan o güzelliğe meyilli ruhu hasta etmekte pek mahir ..
Durduk yere yasaklı bir ırk köpeğine çocuk parkında oynayan çocukların topunu parçalatan ve” bu çocuklar niye burada oynuyor” diye çocuk parkında çocukların oynamasına şaşıran bir delikanlının haline bakınca hemen anlıyorsun ruhu hasta ve zarar vermek o hastalığın en belirgin özelliği..
Çare; varlığımızın sebebine yönelmek ;yani iyiliğe.
Çocuklarımıza ; "bugün iyi ne yaptın, birinin derdini yargılamadan dinlemek bile olsa hangi güzelliğe kapı araladın?” diye sormalıyız.Sorular yol olmalı, yolda olana hedef olmalı.
İç değişirse dış da değişir. Ruh yenilenirse dünyada yenilenir ve dünyanın kesinlikle yenilenmeye ihtiyacı var diyor Paroni …
Ruhlarımızı yenileyelim yoksa dünyayı çürüteceğiz….
