Bir insanın Allah(c.c) tarafından kendisine bağışlanmış ömrünü bile- isteye sonlandıran, öldüren birine uygulanan iyi hal(!) , af gibi argümanları içime sindiremiyorum.
Özellikle de ölen hizmetleri olan, hayırlarla dolu biri ise bu indirimin ya da iyi halin saçmalığı benim gözümde katmerleniyor.
Ölenin ailesi, evlatları, eşi, yaptığı güzel işler, hayalleri hepsi ama hepsi öldürenin umurunda değilken; mahkemeye iyi giyinip geldi, pişmanım söyleminde bulundu diye katil, bizlerin umurunda olacak öyle mi?
Katilin yaşamını devam ettirmesi göz önünde tutulurken; yaşamını bitirdiği insanın hayat hakkı önemsiz öyle mi?.
Ocak ayının” ölüm ayı” diye anılmasının sebebi; bu tür katillerin güzel işler yapan pek çok değerli insanı hep bu ayda katl etmesidir. Gaffar Okan, Uğur Mumcu , Hrant Dink; bunlar Türkiye menfaatine hizmet etmiş önemli isimlerdi. Pek çok faili meçhullerin ve olayların yaşandığı doksanlı yıllarda hepsi örgüt mensubu , yetiştirilmiş canilerce yok edildi. Bu insanların ülke menfaatine açıklayacakları gerçekler, istihbari bilgiler engellenerek, hayatlarını sonlandırmanın cezası 10 yıl 15 yıl vesaire gibi bir karşılıkla çıkmak…
Alkol alıp, direksiyon başına geçenlerin kaza yaparak bir insanın ölümüne sebebiyet vermesini de aynı bile - isteye kadrajında görüyorum.
Gece eğlence kulübünden sarhoş çıkmış hanımefendi; arabasıyla kaza yapıyor, bir kişinin ölümüne sebep oluyor. Karşılığı; iyi halden beraat..
Toplumların çöküş ve yıkılış sebebinin en önemli ayağı; adalet sisteminin hakkaniyeti yitirmesi, vicdanı karşılayamaması.
Bir sapık kalkıp masum çocuğa bedeni, ruhi zarar verip öldürüyor, öldürmese bile ruhunu hayattan koparıyor, karşılığı; 1-2 yıl sonra tüm hayatına devam ediyor…
Kıyılan bir masumun karşılığı mı bu terazi?.
Her gün gazete haberleri ile önümüze gelen cinayet haberlerinin azalmasında en büyük rolün; işlevsel bir ahlak, eğitim kadar vicdanı rahatlatan bir ceza olduğuna inanıyorum. Çünkü adalet vicdanın sorumluluğu ve sesidir…
