İNSANLIĞI KAYBETMEYELİM!
Kötü Koku Kimden Geliyor?
Lütuf ve İmtihan Vesilesi İrade
Cevat Hoca Yine Yaptı Yapacağını
İlk Kelimemiz Son Sözümüzdür Türkçe
Kripto varlık yasası dijital tosuncukların hareket alanını daraltı
TRUMP-ŞARA GÖRÜŞMESİ VE DELİ SORULAR.
Mülakat sistemi değişiyor mu?
İLÂH, RAB, İBADET VE DİN KAVRAMLARI
Mücadelesizlik ve Umursamazlık Varsa
Konyaspor’da Değişen Yok
DÜNYAYI YÖNETEN KÜRESEL ÇETELER
Samsunspor ders verdi, Konyaspor izledi…
SANDWİCH -EKMEK ARASI
BİR KİTAP FUARININ ARDINDAN
Bırakmanın İnceliği
Milletin ekmeği ile oynamayın! Konya’da ekmek neden zamlandı?
Musluktan Akan Yalanlar, Akmayan Sular
TRAFİK SORUNUN ÇÖZÜMÜ İŞTE BURADA!
Efsanelerin Yemişi
Esmalardan yansıyan en güzel "Selâm” üzerimize olsun.
Sevgili dostlar, bu yazımızda bir zamanların efsane sloganı "eğitim şart…” üzerinden zihin fırtınası yapmak istedim. Uzun yıllardır, meslek hayatımla beraber, eğitim sürecine devam ediyorum. Halen ‘Usta Zeka Fikir Atölyesi' bünyesinde, hazırladığım modüller üzerinden sunumları paylaşıyorum. Vazgeçilmezlerim: öğrenmek ve bildiklerimi paylaşmak…
Gelişmiş ülkelerde, kurumsal eğitimler için yapılan anket sonuçları bizim için önemli veriler içeriyor. Katılımcılar, kurumsal eğitim yatırımlarının %47 oranında kendileri için daha motive edici olduğunu söylüyorlar. Eğitim alan kişilerin 83% gibi yüksek bir çoğunluğuysa; bilgi ihtiyacı açısından doğru iletişim sürecinin, buna dair tecrübe ve pratiklerin, sektörel rekabet üstünlüğünü korumanın anahtarı olduğunu düşünüyor. (OECD-2018)
Bu bağlamda ciddi bir soru var karşımızda. Ciddiyetine oranla pas geçtiğimiz, maalesef önemsemediğimiz bir soru: Eğitim neden bu kadar önemli?
Sürekli okurlarım hatırlayacaklar, yazılarımda sıklıkla "dijitalleşme” terimini kullanırım. Aslında dikkat çekmeye çalıştığım nokta, son on yılda korkunç bir hızla artan küresel dönüşüm. Bıkmadan hitap etmeye çalıştığım kitle ise, ekmeğinin peşinde olan orta sınıf diye adlandırılan insanlardan oluşuyor. Amiyane tabirle, bizler geldik geçiyoruz. Ya yeni nesiller ve sorumluluklarımız? Acaba kaç aile çocuklarını doğru mesleğe yönlendirebiliyor?
Ey ahali, gelecek geldi! İşte size birkaç yeni meslek adı: DAC (Doğrudan Karbon Yakalama), VA (Dikey Tarım), CI (Sanal Etkileyici)…
Kendi deneyimlerimde en sık karşılaştığım itiraz şöyle: "Biz otuz senelik firmayız, hiç eğitim almadan iyi yerlere gelmeyi başardık, neden eğitime para harcayalım ki?”
Eğer diyaloga açıklarsa bu insanlarla konuşuyorum. Acaba pazarın büyüklüğü ne kadar, siz ne oranda pay alıyorsunuz? Şirket başarısını nasıl tanımlıyorsunuz? Çalışan sadakatiniz ne seviyede, personelin birbirleri ve müşteriyle ilişkilerinden memnun musunuz? Faal olduğunuz sektöre dair ne kadar veriye sahipsiniz? Gelecekteki beş sene için hedefleriniz neler, vizyon planlama kriterlerinizi nasıl belirliyorsunuz? Cevapsız sorular, gereksiz sorular!
Kurumlar, kendi sektörlerinde birer birey gibiler. Böyle bakacak olursak, yukarıdaki sorular kişiselleştirilerek, aileler için de sorulabilir. Alanım olmadığı için, asıl eğitimin aile-çocuk boyutuna daha fazla girmeyeceğim. Ancak globalleşen (küresel tektiplik) dünyamızda, saf kölelerin de başarılı firmaları yükseltecek bireylerin de yine bizim evlatlarımız olacağını söylemeden geçemeyeceğim. Planlı çalışarak, eğitimli insanlarla her şey mümkün!
Hayra karşı geliniz.
AYNADAKİ ÇÖZÜMLER
RÜYAMDAKİ SEÇİMLER
İNSAN ODAKLILIK
BİNBİR GECE MASALLARI
HER GÜN BAYRAM
EDEBİYATTA AHLAK
BEYİN KONTROLLÜ MAKİNE
NEPOTİZM VE SADAKAT
İSO’YA AÇIK MEKTUP 2
İSO’YA AÇIK MEKTUP 1