Görev İstenmez Verilir

Bizim geleneğimizde görev istenmez, verilir. Bizzat Peygamber Efendimizin sözü vardır. Yemen'den birileri gelmiş, kendisinden görev istemişlerdir. "Biz isteyene, haris olana görev vermeyiz” buyurmuştur. Layık olan, emaneti taşıyabilecek olan davet edilir ve görev tevdi edilir.

Peygamberimiz (sav), Ebu Zer Hazretlerine hitaben, "Ya Eba Zer, yönetici olma, çünkü sen zayıfsın” buyurmuştur. Mekke'nin fethi günü henüz müslüman olmadığı halde Kabe'nin anahtarlarını daha önceden taşıyan Osman bin Maz'un'a vermiştir. Çünkü Kabe'nin anahtarlarını taşıma görevi (Hıcâbe) asırlardan beri o aileye aittir. Ayrıca ayet gelmiştir "Emanetleri ehline verin” diye.

Ehil kim? Elbette başarısıyla kendisini ispat eden, verilen görevleri hakkıyla yapan ve menfaat beklemeyen, emaneti üstüne alınca değişmeyen, tevazuunu koruyan ve istişareye hep açık olan.

Ehliyet bilgiyle, görgüyle, tecrübeyle kazanılır, bir de doğuştan getirdiği meziyetlerle ehliyet sahibi olunur. Bilgi ve tecrübenin yanı sıra doğuştan da yöneticilik kabiliyetine sahip olmak gerekir. Yöneticilik ayrı bir kumaştır, Rabbimiz herkese vermemiştir. Yöneticilik sabrı gerektirir, sosyalliği ve iletişimi gerektirir, alan el değil veren el olmayı gerektirir, sıcaklık ve dost canlısı olmayı gerektirir, koşmayı, yorulmayı, vefayı gerektirir. Hepsinden öte sevgiyi, aşkı, dava şuurunu, adaletli olmayı gerektirir. Kin tutmak, intikam peşinde olmak, ayırmak yöneticinin kitabında olmaz.

Makamlar ve mevkiler hep birer emanettir. Kul, emaneti yüklenince değişmemeli, kibre kapılmamalı, geçmişini unutmamalı, tevazu içinde olmalı, yanındakine sahip çıkarken karşısındakini de kazanmalı.

Şöyle tarihe baktığımız zaman en çok bilinen dört padişah vardır, dördü de alimlere değer vermişler, dua almışlar, şecaat ve cesaretleriyle öne çıkmışlardır. Fatih, Yavuz, Kanuni ve 2.Abdulhamit. Hepsi hocalarının önünden geçmemiş, tasavvuf büyüklerinin önünde diz çökmüşlerdir.

Gönümüzde iki tür yönetici vardır: Atananlar ve seçilenler. Devlet başkanı dışında aslında seçilenler de bir şekilde atanmaktadır. Dolayısıyla atanan kadar atayanların da sorumluluğu büyüktür. Seçenler de seçilenler de nihayet insandır, hata yapabilirler. Hatadan dönmek fazilettir.