BÂR OLMA YAR OL!

İnşaat dersleri arasındadır mukavemet;  binanın yapımında kullanılan malzemelerin basınca, uygulanan güce verdiği karşılık, dayanıklılık.

   Hastane odasının tavanına bakarken aklıma bu geliyor.  Hastanelerin yapımında mukavemet özellikle iyi olmalı; çünkü içinde yatan, tedavi olan, oradan gelip geçen milyonlarca hasta  onun mukavemetinden güç alacak.

    Odanın duvarlarındaki çiziklere bakıyorum ; belki bir sedyenin vurmasıyla oluşan derin çukura. İnsan da aynı bina gibi;  yaşadıkça yara  alıyor ve o yaralar iyileşirken gösterdiği çabası hayat hikayesi oluyor. Hafifçe tekrarlıyorum yaşamak yararlanmaktır…

    Rutinler insanı yorar mı?  Bazen de özlersin. Hastane bu iki duyguyu aynı anda yaşatır. Hastaneye ait rutinler; sabah beşte gelen kahvaltı, ilaçlar, serumlar.. Kendi rutinini özlersin; kendi kahvaltısı saatini ,günlük telaşını..

    Güleryüzü  en çok orada ararsın.  İçeri giren hemşirenin yüzünde varsa gülümseme verdiği ilaçtan daha etkili olur.

    Ziyaretçilerin geldikçe iyileşmen  hızlanır.  Ten yarası  melhem istese de;  ruh sarayı merak edilmekten, aranmaktan, ilgiden, sevgiden güç alır.

    Umut;  en güzel yârindir.  Yaşadığımız, yaralandığımız her anın en samimi şifacısıdır.

  " Bugün daha iyiyim, çok şükür” dersin; ağzından çıkan sözcüğü ilk duyan sensindir. İnsanın ağzına en yakın kendi kulağıdır.  Cümleler kulağından vücuduna yayılır, direncin artar, güçlendirsin.

    Yine şükrediyorum; Allah'a inandığım için ne büyük nimetdeyim . O'nun varlığı , her şeyden haberdar olması, dünyadaki tüm yaşanmışlıklara verdiğimiz cevapların onun katında bir karşılığının olması, güçlüğe göre muhteşem müjdelerin olması ne büyük bir ikram.

   Umudun adı Allah (c.c)…

   Mukavemet 2; senden daha zoruna dayanan var, gücünün farkına var. Üzüntüyü şevkle , acıyı hayat ışığınla yen…

    Yeni doğmuş bebekler var;  makinalarda bağlı, direnç gösteriyor henüz yeni geldiği hayata.

   Umudun adı; insan …

   Aklıma Gazze geliyor;  yok aklımdan hiç çıkmıyor! Hastaneler yar olması gerekirken onlara, bâr edilen, başlarına yıkılan güzel insanlar.

   İnsan nasıl olur? Gazze'de görüyoruz. Herkesin her şeye ulaşabildiği bu çağda bir avuç mümine ulaşamıyoruz. Tüm dünyaya karşı zulmünde hadsiz bir güruhun zalimliğine  destansı bir mukavemet gösteriyorlar ve tüm dünya insan olmanın kodlarına dönüyor.

    Müthiş bir umudum var; neredeyse elle tutulacak kadar gerçek bir umut. Kız kardeşine, ölmek üzereyken kelime-i şehadeti tekrarlatan ve söyleyebildi mi diye kulağını kardeşinin ağzına yaklaştıran o güzel çocuğun umudu.

     Binlerce şehidimizin cennetten gülümsemesiyle tüm dünya değişecek. İnsanlık iyileşecek, ayağa kalkacak. Filistin dünyayı temizleyen devlet olarak tarihe yön verecek.

    Hesap; kim yâr oldu, kim bâr?.


Yazarın Diğer Yazıları