DOHA SALDIRISI İSLAM ÂLEMİ’NİN 11 EYLÜL’ÜDÜR.
Zehirli gelecek gelmesin
AİLE; GÖZ AYDINLIĞI VE CENNET VESİLESİDİR
Allah’ın laneti yakın
Piyasalarda öngörülebilir fiyat kavramını allak bullak ettiler
iPhone 17 almayın, TOGG alın
Basit hatalar ağır fatura
VİCDAN
Yeterli ve Dengeli Bir Eğitimle İki Kanatlı Çocuklar!
Kendine Yenilen Konyaspor
DÜNDEN BUGÜNE
Güçlü Aile, Güçlü Toplum. Aileyi yaşat ki toplum yaşasın.
Mutluyduk…
Milli Takım Konya’yı, Konya Milli Takımı sever
HAYATIN ANLAMINI KAVRAYAN İKİ ŞAHSİYET KUSS B. SAİDA VE EBU’L-BEKA ER-RUNDÎ
TRAFİK SORUNUN ÇÖZÜMÜ İŞTE BURADA!
“Hayatın Masası”
Efsanelerin Yemişi
Linç Edilen Hekim ve Sessiz Çoğunluğun Feryadı
Rakamlarla Otomobil Piyasası
BASIN DİLİ
Başlangıcı olan her şey bitişi tadacak, var olması tarih ile belirlenen her yaşamın sonuna da tarih atılacak. Zamansız ve mekansız olmak; sadece bize hayat verene mahsus.
Dünya; milyonlarca yaşına etrafında dönerek meftun olduğu güneş yılına göre bir sayı daha ekliyor. Yılın Aralık penceresinden geriye baktığımızda ; şahit olduğumuz ve dostlarımızla , eşimizle, canlarımızla bizi vedalaştıran en büyük hüznümüz Covid 19 du .
Dünya bu yıl da aynı anda pek çok yerde çıkan, çıkartılan yangınlarla, terör saldırıları ile patlayan yanardağlar, seller, kasırgalar, depremler ile sınandı.
Her insan yaşadığı yılların şahididir ve insanı diri tutan en sevdiklerini bile toprağa verip ayrılırken geride kalan dostlarına” görüşmek üzere” dedirten umududur. Yaşamı anlamlı kılan; ne aradığınızı bilmenizde, aradığınızın kendi içinizde olduğunu sezmenizde, mutluluğu yolculuğun sonunda değil yol boyunca kullanmanızdadır.
Müziğin usta ismi Beethoven ‘in keman tutuşunu gören müzik öğretmeni onun için” asla müzisyen olamaz” demiştir. Bizi anlamlandıran şey; başkalarının gözündeki görüntümüz olamaz. İçimizdeki sesi hayatımıza aksettirebilmeli, binlerce kez düşsekte ayağa kalkacak umudu; karları delen kardelenlerde, kupkuru bir dal iken yeşillenen , meyve veren ağaçlarda bulmalıyız.
Yaşamımızın başlangıç ve bitiş tarihleri değil önemli olan… Kaç kez sırtüstü uzanıp, aya ve yıldızlara baktık? Kaç kez güneşin doğuşunu hiçbir ressamın çizmeye muvaffak olamadığı o renk sıkalasını seyrettik? Kaç kişiye gülümsedik? Kaç gönüle girdik? Aldığımız nefesin, yediğimiz lokmanın, giydiğimiz esbabın hakkını verdik?
Çünkü bu yıldan benim aklımda kalan; yangının içinde elleri ayakları yanmasına rağmen kurtarma çalışmalarına ara vermeyen güzel insanlar… Evden yiyecek- içecek hazırlayıp çalışanlara götüren merhametli yürekler… Avucu ile köpeğe su içiren, kediyi üşümesin diye ceketinin içinde saklayanlar… Salgınla mücadelede gecesini gündüzüne katıp umut olanlar, öğretimi ve öğrenmeyi sanal dünyaya taşıyanlar… Hangi imtihanın içinden geçerse geçsin bir insana , bir canlıya, bir yaşama ulaşmayı, faydalı olmayı dert edinenler…
2022'nin Aralık kapısından geriye bakmak nasip olursa kendime bir hedef belirledim. Daha çok kitap okuyacağım, daha çok şiir ezberleyeceğim, daha çok öğreneceğim ama en çok dinleyeceğim..
Dinleyeceğim; sevdiklerimi, etrafımı, kainatın sesini, bütün seslerin bittiği yerde tüm kalbimle içimdeki beni dinleyeceğim….
BİLİYORUM Kİ; DİNLEDİKÇE GÜZELLEŞECEĞİM…
VİCDAN
VİCDAN FİLOSU
GÖĞE BAKALIM
ERİNMEDEN
YÜREK YANGINI
İNSAN EDER
ÜMİDİMİZ VAR
DOĞRU
UNUT
NEHİR